Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

Συγκλονιστικό άρθρο για την Ελλάδα της γαλλικής εφημερίδας Liberation

"Όχι, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα, αν και δραματικό, δεν είναι μια
καταστροφή. Είναι επίσης μια ευκαιρία. Γιατί η δύναμη του χρήματος έχει, για
πρώτη φορά, υπερβεί με ένταση το ρυθμό της μέχρι τότε σταδιακής, σχολαστικής
και προσεκτικά οργανωμένης καταστροφής του δημόσιου συμφέροντος και της
ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Και σε μια χώρα τόσο διάσημη για τη φιλοσοφία της
ζωής, στον αντίποδα του αγγλοσαξονικού μοντέλου, και διάσημη για την ακούραστη
αντίσταση που έχει φέρει στις πολλαπλές μορφές καταπίεσης που προσπάθησαν να τη
χαλιναγωγήσουν.
Ο Έλληνας δεν χορεύει και δε θα χορέψει ποτέ στο ένα πόδι, ούτε θα σκύψει
δουλικά, ανεξάρτητα από τα καθεστώτα που θέλουν να του επιβάλλουν. Χορεύει με
τα χέρια του, σαν να θέλει να πετάξει προς τα αστέρια. Γράφει στους τοίχους
αυτό που θα του άρεσε να διαβάσει κάπου αλλού. Καίει μια τράπεζα όταν δεν του
αφήνουν πλέον την πολυτέλεια να ψήσει στην παραδοσιακή του ψησταριά. Ο Έλληνας
είναι τόσο ζωντανός, όσο η ιδεολογία της απειλής θανάσιμη. Και ο Έλληνας αν και
χτυπημένος μέχρι θανάτου, στο τέλος πάντα σηκώνεται.

Ναι, η Ευρώπη της οικονομίας ήθελε να δημιουργήσει ένα παράδειγμα. Αλλά μες τον
εκνευρισμό της να χτυπήσει τη χώρα που φαινόταν η πιο αδύναμη στη ευρωζώνη,
μέσα στην υπερβολική της βία, η μάσκα της έπεσε. Είναι τώρα περισσότερο από
ποτέ, η ώρα να καταδείξουμε το αληθινό της πρόσωπο: αυτό του ολοκληρωτισμού.
Γιατί πρόκειται πραγματικά περί αυτού. Και υπάρχει μόνο μία απάντηση στον
ολοκληρωτισμό: ο αγώνας, επίμονος και ανυποχώρητος, μέχρι τη μάχη, αν
χρειαστεί, καθώς διακυβεύεται η ίδια η ύπαρξη.

Έχουμε έναν κόσμο, μια ζωή, και αξίες να υπερασπιστούμε. Παντού στους δρόμους,
είναι τα αδέλφια μας, οι αδελφές μας, τα παιδιά μας, οι γονείς μας, οι οποίοι
έχουν πληγεί μπροστά στα μάτια μας, ακόμα και αν είναι μακριά. Πεινάμε,
κρυώνουμε και πονάμε μαζί τους. Όλα τα χτυπήματα που δέχονται μας τραυματίζουν
εξίσου. Κάθε παιδί στην Ελλάδα που λιποθυμά στο σχολείο του, μας καλεί στην
αγανάκτηση και στην εξέγερση.

Για τους Έλληνες, είναι καιρός να πούνε όχι, και, για όλους εμάς, ήρθε ο καιρός
να τους υποστηρίξουμε. Επειδή ο ελληνικός λαός σήμερα ηγείται της μάχης κατά
του οικονομικού ολοκληρωτισμού, που καταστρέφει παντού τη δημόσια περιουσία,
απειλεί την καθημερινή επιβίωση, διαδίδει την απόγνωση, το φόβο και την
αποχαύνωση μέσα από έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων.

Πέρα από έναν συναισθηματικό θυμό που εκτονώνεται με την καταστροφή των
συμβόλων της καταπίεσης, αναπτύσσει έναν διαυγή θυμό, των αγωνιστών που
αρνούνται να στερηθούν την ίδια τους τη ζωή προς όφελος της τραπεζικής μαφίας
και της λογικής της, αυτής του "τρελού χρήματος".

Με τις συνελεύσεις της άμεσης δημοκρατίας, το κίνημα της πολιτικής ανυπακοής,
το κίνημα "Δεν πληρώνω" και τις πρώτες εμπειρίες της αυτοδιαχείρισης, μια νέα
Ελλάδα αναδύεται αυτή τη στιγμή, που απορρίπτει την τυραννία της αγοράς για
λογαριασμό των ανθρώπων.

Δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό θα πάρει για τους ανθρώπους να ελευθερωθούν από την
εθελοντική δουλεία τους, αλλά είναι βέβαιο ότι, αντιμετωπίζοντας τη γελοιότητα
της πελατειακής πολιτικής, των διεφθαρμένων δημοκρατιών, τον τραγελαφικό
κυνισμό του κράτους των banksters (τραπεζική μαφία), θα έχουμε μόνο την
επιλογή -ενάντια σε κάθε εκβιασμό- να διαχειριστούμε τις υποθέσεις μας εμείς οι
ίδιοι.

Η Ελλάδα είναι το παρελθόν μας.
Είναι επίσης το μέλλον μας.
Ανακαλύψτε την ξανά μαζί της!
Το 2012 ας γίνουμε όλοι Έλληνες!"

Τρίτη 22 Μαΐου 2012

Μήπως οι ξένοι ξέρουν πριν από μας για μας;


Μεταβολή στην ισορροπία δυνάμεων γύρω από το διαπραγματευτικό τραπέζι για το Ελληνικό χρέος διαπιστώνει η οικονομική συντάκτης του BBC, Στέφανι Φλάντερς σε ανάλυσή της για την ιστοσελίδα του Βρετανικού δικτύου.Στην ανάλυσή της συντάκτριας του BBC τονίζεται ότι η χώρα πλήρωσε το 2011 περισσότερο τόκο κατά 23% περισσότερο σε σχέση με το 2010, παρά τα «φθηνά» δάνεια από τους Ευρωπαίους και το ΔΝΤ (σ.σ. ειρωνικά τα εισαγωγικά της συντάκτριας).
Η Στέφανι Φλάντερς σημειώνει ότι αν μελετήσει κανείς προσεκτικά τα οικονομικά αποτελέσματα του δεύτερου εξαμήνου του 2011 θα διαπιστώσει ότι η Ελλάδα κατέγραψε πρωτογενές πλεόνασμα 1,8 δις ευρώ, που σημαίνει ότι είναι σε θέση να καλύψει τις εσωτερικές ανάγκες της οικονομίας της και ότι με τα δάνεια που λαμβάνει αποπληρώνει πια αποκλειστικά το… χρέος της!!!
Υπενθυμίζεται ότι το κεφάλαιο το έχουμε ξεπληρώσει με το παραπάνω 5-6 φορές και τώρα μας “φεσώνουν” με τους τόκους. Σημειώνεται επίσης, ότι το καθεστώς θέλει να εξομοιώσει την Ιταλία με την Ελλάδα επιβάλλοντας τη λογική ότι και οι άλλες Χώρες της Ευρώπης τα ίδια υφίστανται, επειδή δανείσθηκε πρόσφατα με επιτόκιο 1,9%…
Το σχετικό άρθρο από την ιστοσελίδα του BBC εδώ. 
Stephanie Flanders Economics editor
Greek banks, the Euro and the ECB
Talk of a run on Greek deposits, and some banks being cut off from European Central Bank (ECB) support, have added a fresh twist to scary talk about Greece and the Euro.
The details are complicated, and not quite as frightening as they first appear. But the big picture is scary indeed, not least for the ECB. The numbers on how much has recently been taken out of Greek banks by depositors have been much disputed – not surprisingly, when the official figures will not be published for weeks. Depending on who you talk to, anything from 700m ($892m; £560m) to 1.2bn was taken out of banks in the days after the election, out of total deposits of around 160bn. That total, in turn, is about a third lower than it was at the end of 2009.
At the same time, the ECB has apparently now said that it won’t directly lend to some Greek banks that it judges to be technically “insolvent”. These are banks that have holes in their balance sheets, because, thanks to the restructuring of Greek sovereign debt, they can’t now expect to get back all of the money that they lent to the government. That sounds bad, but the banks that have lost access to direct ECB funding can almost certainly still get money from the Greek central bank, which, of course, is ultimately, getting its cash from the ECB (though unlike the more direct form of ECB liquidity support, all the risk implicit in this so-called ELA lending is, formally at least, borne by the Greeks alone).
As I say, both stories are complicated, and somewhat disputed, but, taken together, they do help to underscore two important realities. The first is that the sheer uncertainty hanging over Greece and the lack of a proper government is greatly increasing the room for costly financial accidents.The banks that the ECB has cut off, at least from direct ECB assistance, are due to be recapitalised any day now as part of the latest bailout. There is 48bn in the EU-IMF programme, earmarked for precisely this purpose, half of which has already been transferred to a special Greek fund. But in the current fraught situation, the Greeks can’t even sort out how to get the capital into the banks, let alone when.
The second and most important reality is that the ECB is once again exactly where it doesn’t want to be: right at the centre of events. In the eyes of the markets (and most politicians), the central bank has the power to make or break the Euro. What the institution does not have is any desire to do this, or formal legal responsibility (I have explored some of the difficult issues for the ECB here).
The fall in Greek deposits, which are down by nearly a third since the end of 2009, is one reason why the Greek banks are now so dependent on money from the ECB. The other reason, of course, is that private lenders are not willing to lend to them any more. One in five euros that Greek banks now lend to households or companies is propped up by the ECB. If Greece left the Euro, all of that would stop and the Greek banking system would simply be unable to function. Some see the leak about the ECB withdrawing funding from those banks as a giant blunder on a day when the president of the ECB, Mario Draghi, said in support of Greece only that the ECB had a “strong preference” for It staying in the Euro.
Others think it’s all highly strategic: the ECB wanted to remind Greek voters and politicians that if they stumble out of the Euro the Greek financial system, to all intents and purposes, will be finished. Not getting the next disbursement from the IMF and the EU is the least of it.
I suspect the truth is less calculated. As we have seen, this is an environment ripe for accidents and unforeseen consequences. But it would be no surprise if the ECB were trying every trick in the book to get Greece to toe the line.
Why? Because if things continue on their current trajectory, and Greece leaves, the ECB is the only institution with even a fighting chance of seeing off a panic in countries like Portugal, and “saving” the euro. Mario Draghi doesn’t want to be the Euro’s “saviour” because that ought to be a job for governments. But nor does he want to be the one to pull the plug.

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Πιστεύω...

Πιστεύω εις ένα Ευρώ,
Πατέρα, λαοκράτορα, ποιητήν δουνουτού και γης, δανειστών τε πάντων και φραγγάτων.
Και εις ένα Κύριον πρόεδρο της Ε.Κ.Τ., τον Υιόν του Ευρώ τον μονογενή,
τον εκ του Πατρός δανεισθέντα προ πάντων των εντόκων.
δάνειο εκ δανείου, ευρώ αληθινόν εξ ευρώ αληθινού, τοκισθέντα, ου χαρισθέντα,
... ομοούσιον τω ΔΝΤ, δι' ου τα πάντα οφείλετο.
Τον δι' ημάς τους χαχόλους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των Βρυξελλών
και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Ηλιθίου και Μαργαρίτας του Ανδρέα και πρωθυπουργήσαντα.
Παρετιθέντα τε υπέρ ημών επί Καρόλου Παπούλια και παθόντα και ξεφτιλισθέντα.
Και ταξιδέψαντα στην Κόστα Ρίκα κατά τας γραφάς.
Και ανελθόντα εις τη σοσιαλισική διεθνή και καθεζόμενον εκ δεξιών του Βλακός.
Και πάλιν ερχόμενον μετά λόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ου της μαλακίας ουκ έσται τέλος.
Και εις τον Παπαδήμα τον Άγιον, τον Κύριον, τον φοροοποιόν, τον εκ του Πατρός εκπορευόμενον,
το συν Πασόκ και Νουδού συγκυβερνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των εκδοτών.
Εις μίαν, αγίαν, καθολικήν και άποστολικήν Γερμανίαν.
NEOΟμολογώ μνημόνιο εις άφεσιν χρεών.
Προσδοκώ κούρεμα ιδιωτών.
Κι οφειλή του μέλλοντος αιώνος. Αμήν..

Κυριακή 6 Μαΐου 2012

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΟΚ! Κωσταλέξι στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ!


Αντιγραφή από το BLOG ΑΜΑΝ ΤΟ ΜΑΤΙ ΜΟΥ. ΣΟΚ στο Πανελλήνιο προκαλεί η αποκάλυψη του AmanToMatiMou λίγες μόνο ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες! Ποιός θα το περίμενε οτι στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Ιπποκράτους, θα ξαναζωντάνευε το Κωσταλέξι. Ρεπόρτερ του AmanToMatiMou φέρνει στο φως την δραματική ιστορία του μικρού Γιωργάκη ο οποίος βρέθηκε φυλακισμένος στα υπόγεια των γραφείων του ΠΑΣΟΚ. Η συγκλονιστική φωτογραφία που δείχνει τον μικρό Γιωργάκη όπως βρέθηκε στα υπόγεια της Ιπποκράτους.
Όπως όλα δείχνουν, τον είχαν κλείσει εκεί οι σύντροφοί του μέχρι τις εκλογές για να μην κάνει κι άλλο κακό στο κόμμα Όπως όλα δείχνουν τον μικρό Γιωργάκη είχε κλείσει στο υπόγειο ο κυρ-Βαγγέλης και τα πρωτοπαλίκαρά του, γιατί όπως έλεγαν “οποιαδήποτε δημόσια εμφάνισή του πριν τις εκλογές μπορεί να διώξει όλους τους ψηφοφόρους μας, ακόμα και τους Πακιστανούς που μας έφερε η Φώφη”. Στενός συνεργάτης του κυρ Βάγγου, που μίλησε ανώνυμα στο Amantomatimou αποκάλυψε: “Δεν μπορούσαμε να τον αφήσουμε να περιφέρεται, ήταν κίνδυνος για όλους μας. Τί θα έλεγε ο κόσμος, η γειτονιά;” - Στη γειτονιά όμως η είδηση έπεσε σαν κεραυνός Έπεσαν από τον ουρανό (δεν είχε σύννεφα) οι γείτονες στο άκουσμα του δράματος που παιζόταν κυριολεκτικά κάτω από τα πόδια της. Δείτε τί δήλωσαν στους ρεπόρτερ του AmantoMatiMou:
Μαρία Τ. (γειτόνισσα): “Το ξέρω πολύ καλά το παιδί. Μάλιστα έπαιζε κρυφτό και κυνηγητό με τα δικά μου παιδιά. Τελευταία είχα απορήσει γιατί δεν το έβλεπα το παιδί συχνά. Ρώτησα ένα πρωί τον κυρ-Βάγγο, αλλά μου είπε οτι το έχουν στείλει στην Ελβετία, στην Αυστρία… δεν θυμάμαι, για κάτι σεμινάρια, διαλέξεις… Αυτά μου είπε. Που να το φανταστώ!”
Περικλής Κ. (ο περιπτεράς απέναντι): Παλιά το έβλεπα συχνά το παιδί. Χαμογελαστό και καλοκάγαθο. Πάντα του έδινα τσίχλες, γλυφιτζούρια και μπαλόνια. Τελευταία όμως είχε χαθεί από τη γειτονιά. Ακούστηκε οτι τον είχαν στείλει στην Αμερική για μεταπτυχιακά. Άλλο τίποτα δεν ξέρω…

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

Δρ. Rath

Βλέποντας βίντεο σαν κι αυτό, πραγματικά αναρωτιέμαι σε τι οχετό είμαστε αναγκασμένοι να επιβιώνουμε. Τα βοθροκάναλα που παρακολουθούμε καθημερινά φυσικά δεν πρόκειται να δείξουν ποτέ αυτό το βίντεο που απεικονίζει τον Δρ. Rath (πληροφορίες εδώ) να τα χώνει στη γελάδα του 4ου Ράϊχ και στον Εβραίο ζουμπά, αφού προτεραιότητα γι αυτούς είναι η ενημέρωση με τα λύματα που μας σερβίρουν καθημερινά (Σαμαρά, Βενιζέλο, Καρατζαφέρη, Παπαρήγα, Τσίπρα κ.α.) Θαυμάστε τον.

Τρίτη 3 Απριλίου 2012

Η Ελλάς πωλείται. Αλλά οχι σήμερα. Απο παλιά...

Την ώρα που συζητείται στην χώρα μας το ξεπούλημα της γης και του ορυκτού μας πλούτου, από τους ανθέλληνες προδότες που μας κυβερνάνε και που ζητούν να μας ξανακυβερνήσουν, αυτό το απόσπασμα απο την ταινία ΜΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ μοιάζει πιο επίκαιρο απο ποτέ.


Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Μη μας σώζετε άλλο!!! Φτάνει!!!

Σε παταγώδη αποτυχία εξελίχθηκε η πολυδιαφημισμένη ως επιτυχία συμφωνία αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους. Τα νέα ελληνικά ομόλογα (με διάρκεια αποπληρωμής 11 έως 30 χρόνια) που Ξεκίνησαν από την Δευτέρα να ανταλλάσσονται στις δευτερογενείς αγορές ομολόγων τιμολογούνταν μόλις στο 26% – 22% της νέας ονομαστικής τους αξίας. Μια αποτίμηση που δείχνει με τον πιο αδιάψευστο τρόπο πως οι ίδιες οι αγορές δεν πείσθηκαν ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος έγινε βιώσιμο και διαχειρίσιμο μακροπρόθεσμα, με αποτέλεσμα να θεωρούν θέμα χρόνου μια νέα αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Γι’ αυτό τον λόγο και η αξία των νέων ομολόγων καταποντίστηκε με το …καλημέρα.

«Κανείς δεν πιστεύει ότι το 120% είναι ένα βιώσιμο νούμερο για την Ελλάδα» σχολίαζε στη Γουόλ Στριτ Τζέρναλ της Τρίτης χρηματιστής, αναφερόμενος στον στόχο που έχει τεθεί να φτάσει το ελληνικό δημόσιο χρέος το 2020, σύμφωνα με την δεύτερο δάνειο που δόθηκε στην Ελλάδα. «Αμέσως», συνέχιζε «η προσοχή δόθηκε στο επόμενο στάδιο που είναι: “Πότε θα γίνει η επόμενη αναδιάρθρωση;”». Κι όσο για τα νέα ομόλογα έλεγε πάλι ο ίδιος παράγοντας της αγοράς «δεν υπάρχει και μεγάλη εμπιστοσύνη ότι θα φθάσουν στην ημερομηνία λήξης τους». Πολύ νωρίτερα δηλαδή θα μαζευτούν για να υποστούν ένα νέο κούρεμα.

Η αποτυχία της αναδιάρθρωσης είναι πρώτ’ απ’ όλα αποτέλεσμα της υπέρμετρης δανειακής επιβάρυνσης της Ελλάδας. Το κατόρθωμα του δοτού πρωθυπουργού Παπαδήμου και του «μίστερ PSI» όπως αποκαλούσε η εφημερίδα Τα Νέα τον Βαγγέλη Βενιζέλο από την πρώτη τους κιόλας σελίδα (επιδιώκοντας με αυτό τον τρόπο να του προσδώσουν λίγο από την λάμψη του ντιλ, την οποία φυσικά μόνο αυτοί είδαν) είναι ότι για να διαγράψουν ένα χρέος 105 δισ. ευρώ φόρτωσαν στις πλάτες μας όχι 130 δισ. ευρώ, αλλά 174! Το ποσό αυτό προκύπτει αν αθροίσουμε: Πρώτο, τα 109,1 δισ. ευρώ του νέου δανείου από την ευρωζώνη. Δεύτερο, τα 28 δισ. που θα μας δανείσει το ΔΝΤ, το οποίο ποσό μάλιστα είναι μικρότερο του αναμενόμενου, δημιουργώντας ερωτηματικά για τη μελλοντική στάση του μισητού ιμπεριαλιστικού οργανισμού απέναντι στην Ελλάδα. Και τέλος είναι τα χρήματα που περίσσεψαν από το πρώτο δάνειο που δόθηκε στην Ελλάδα συνολικού ύψους 110 δισ. ευρώ, από τα οποία λάβαμε ως τώρα τα 73 δισ. Έχουμε να λαβαίνουμε επομένως 37 δισ. επιπλέον. Άρα, η διαγραφή 105 δισ. ευρώ μας στοιχίζει 174 δισ. ευρώ!!! Είπατε τίποτε;

Ο πρώτος άθλος επομένως του δοτού πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου είναι ότι για να σβήσει ένα χρέος 105 δισ. ευρώ μας φόρτωσε ένα χρέος 174 δισ. ευρώ. Αν δε αθροίσουμε σε αυτά τα χρήματα και τα 73 δισ. που πήραμε από το πρώτο δάνειο της Τρόικας, βγάζουμε ένα σύνολο 247 δισ. ευρώ που έχουμε μέχρι στιγμής αναλάβει για να σωθούμε. Κι έρχονται κι άλλα…

Ενδιαφέρον όμως έχει να δούμε και το που πάνε αυτά τα χρήματα. Τα 113 δις. από το νέο δανεισμό ύψους 174 δισ. (δηλαδή το 65%) θα πάει στις τράπεζες, ελληνικές και ξένες. Ειδικότερα, η μερίδα του λέοντος, 48 δισ. ευρώ, θα πάει σε δύο δόσεις στις ελληνικές τράπεζες, υπό την μορφή ανακεφαλαιοποίησης, για να καλύψουν τα κενά που δημιούργησε στους ισολογισμούς τους το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων, ύψους 53%. Αξίζει εδώ μάλιστα να προσέξουμε ότι μόνο μία τράπεζα δεν πρόλαβε να γευτεί την απλοχεριά των πιστωτών μας κι αυτή είναι η Αγροτική Τράπεζα, η οποία παρότι έχασε περίπου 3 δισ. από το εθελοντικό κατά τ’ άλλα κούρεμα των ομολόγων που είχε στο χαρτοφυλάκιό της, με άμεση ευθύνη της διοίκησής της, δεν της επιτράπηκε να προσφύγει στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Αντίθετα με τις άλλες ιδιωτικές τράπεζες, που θα δουν τα ταμεία του σαν ξεχειλίζουν. Σε τέτοιο βαθμό ώστε ακόμη κι αυτός ο πολυδιαφημισμένος γάμος της Άλφα με την Γιούρομπανκ κρίθηκε περιττός και ακυρώθηκε. Για την Αγροτική τράπεζα αντίθετα λεφτά …δεν υπήρχαν με αποτέλεσμα τώρα να οδεύει προς συρρίκνωση και πιθανά κατάτμηση, πώληση θυγατρικών της, κ.α. Να σημειωθεί πως είναι κι άλλες φορές που η διοίκηση Παντελάκη, εκτελώντας προφανώς άνωθεν εντολές, έχει με συγκεκριμένες ενέργειες δυσχεράνει την θέση της τράπεζας… Ένα δεύτερο πακέτο, ύψους 35 δις. ευρώ, θα δοθεί στις εθνικές κεντρικές τράπεζες των χωρών της ευρωζώνης και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα εν είδει αποζημίωσης για τις ζημιές που υπέστησαν από το κούρεμα των ελληνικών ομολόγων. Τέλος ένα ποσό της τάξης των 30 δισ. ευρώ θα πάει στους ιδιώτες πιστωτές για να χρυσωθεί το χάπι του κουρέματος.

Στον αντίποδα αυτής της απλοχεριάς βρίσκεται η απροθυμία της ελληνικής κυβέρνησης και της Τρόικας φυσικά να αποζημιώσουν τα ασφαλιστικά ταμεία και τα φυσικά πρόσωπα που κατέχουν ελληνικά ομόλογα, που κατ΄ εκτίμηση ανέρχονται σε 11.000 άτομα. Στην πλειοψηφία τους δε πρόκειται για μικρο-καταθέτες. Κόβοντας κάθε συζήτηση για την αποζημίωσή τους, όπως έγινε το βράδυ της Δευτέρας μετά το συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης δια στόματος του πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, οι πιστωτές μας έκαναν μια κίνηση – ματ. Γιατί από την στιγμή που τα φυσικά πρόσωπα υπέστησαν τόσο εκτεταμένες ζημιές, ύψους 53%, κλείνει ο δρόμος της προσφυγής στον εσωτερικό δανεισμό ως μια εύκολη και ασφαλής λύση για την υποκατάσταση του διεθνούς ή ως μια εναλλακτική πηγή εύρεσης χρήματος στην περίπτωση που οι αγορές «κλείσουν» για την Ελλάδα. Παπαδήμος και Βενιζέλος λοιπόν, εξασφάλισαν ότι η Ελλάδα θα τελεί μόνιμα υπό τη κηδεμονία της Goldman Sachs, της JP Morgan και άλλων ευαγών ιδρυμάτων…

Ο εξωφρενικά ετεροβαρής χαρακτήρας της συμφωνίας ανταλλαγής των ελληνικών ομολόγων προς όφελος των τραπεζών υπογραμμίστηκε ακόμη κι από το πρακτορείο Μπλούμπεργκ, που επεσήμανε την Πέμπτη σε ανάλυσή του πως «όταν θα έχει εκταμιευθεί όλη η βοήθεια από την ΕΕ και το ΔΝΤ προς την Ελλάδα 66%-75% του χρέους της χώρας θα το έχει αναλάβει το δημόσιο. Το 2010, πριν από το πρώτο πακέτο στήριξης, η Ελλάδα είχε χρέος 310 δις. ευρώ που εξ ολοκλήρου ανήκε σε ιδιώτες», ανέφερε το πρακτορείο. Προς επίρρωση, να αναφερθεί πως κι άλλες πηγές, για παράδειγμα η Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν του προηγούμενου Σαββατοκύριακου, στο ίδιο ποσοστό περίπου (77%) εκτιμούσε ότι θα ανέλθει το μέρος του δημόσιου χρέους που θα οφείλει η Ελλάδα προς άλλα κράτη και το ΔΝΤ με την ολοκλήρωση της συμφωνίας. Το αμερικανικό πρακτορείο παρουσίαζε επίσης και με συγκεκριμένα παραδείγματα το όφελος που έχουν δεχτεί συγκεκριμένες τράπεζες, μέσω της ιδιότυπης αυτής «κρατικοποίησης» του δημόσιου χρέους. Η γερμανική τράπεζα Commerzbank για παράδειγμα μείωσε την έκθεσή της σε ομόλογα Ελλάδας, Ιρλανδίας και Πορτογαλίας κατά 70%, στα 1,6 δισ. ευρώ και η γαλλική BNP Paribas κατά 61% στα 2,6 δισ. ευρώ μόνο για το 2011. Η ελάφρυνση των τραπεζών προωθούταν μάλιστα αργά και μεθοδικά από το πρώτο Μνημόνιο, τον Μάιο του 2010, όταν οι ευρωπαϊκές τράπεζες είχαν ελληνικούς τίτλους ύψους 68 δισ. δολ. «Εάν η Ελλάδα κήρυσσε τότε χρεοκοπία οι τράπεζες θα έχαναν περί τα 51 δισ. ευρώ, τόνιζε το Μπλούμπεργκ και συμπλήρωνε: «Τους επόμενους 15 μήνες, οι τοποθετήσεις των ευρωπαϊκών τραπεζών σε ελληνικά ομόλογα μειώθηκαν περισσότερο από 50%, στα 31 δισ. δολ.».

Φαίνεται επομένως ποιος ήταν ο μεγάλος κερδισμένος των «πακέτων διάσωσης» της Ελλάδας: Οι τράπεζες, εντός κι εκτός Ελλάδας, αλλά κυρίως εκτός γιατί το μέλλον των ελληνικών τραπεζών εξακολουθεί να είναι άδηλο! Οι ξένες τράπεζες αντίθετα ξεφορτώθηκαν έγκαιρα τα ομόλογα με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να μην αντιμετωπίζουν κινδύνους. Ταυτόχρονα με τις τράπεζες, μεγάλος κερδισμένος των πακέτων διάσωσης ήταν και το ελληνικό κεφάλαιο που πέτυχε ένα συντριπτικό πλήγμα σε βάρος της εργατικής τάξης. Η διεθνών και ιστορικών διαστάσεων συντριβή που έχουν δεχτεί μισθοί και ημερομίσθια, (υπό την έννοια ότι σε καμία άλλη χώρα και ποτέ άλλοτε στην ιστορία δεν έχει καταγραφεί σε τόσο σύντομο χρόνο τέτοια μείωση) όπως φαίνεται και στον πίνακα που δημοσιεύουμε, ουδέποτε θα είχε συμβεί χωρίς το Μνημόνιο. Το ίδιο φυσικά ισχύει και στις άλλες δύο χώρες (Ιρλανδία, Πορτογαλία) που «διασώθηκαν».

Εν είδει συμπεράσματος μπορούμε να πούμε ότι το PSI αποτέλεσε μια εύσχημο αφορμή έτσι ώστε το δημόσιο χρέος της Ελλάδας να αλλάξει χαρακτήρα και από ιδιωτικό να γίνει δημόσιο. Αυτή η «νέα τάξη πραγμάτων» γύρω από το ελληνικό δημόσιο χρέος δημιουργεί ένα νέο ισοζύγιο χαμένων και κερδισμένων. Οι τράπεζες – κάτοχοι έως τώρα ελληνικών ομολόγων συγκαταλέγονται στους κερδισμένους. Το ελληνικό δημόσιο στους μεγάλους χαμένους, καθώς οι υποχρεώσεις που ανέλαβε το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή οι φορολογούμενοι, με βάση το νόμο που κύρωσε την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, είναι πραγματικά χωρίς πρόσφατο προηγούμενο: πλήρης υποταγή στους πιστωτές. Στους μεγάλους χαμένους ωστόσο συγκαταλέγονται πλέον και οι φορολογούμενοι των κρατών μελών της ευρωζώνης, καθώς αυτοί θα κληθούν να αναλάβουν το κόστος της επόμενης διάσωσης που είναι θέμα χρόνου. «Η ευρωζώνη ενδέχεται να πρέπει να προετοιμαστεί ώστε να δανείσει ακόμη περισσότερα χρήματα στην Αθήνα» ανέφερε ανάλυση για το ελληνικό δημόσιο χρέος της Τρόικας, που είδε το φως της δημοσιότητας από το πρακτορείο Ρόιτερς την Τρίτη 13 Μαρτίου. Υπ’ αυτή την προοπτική, θα ενταθούν το επόμενο διάστημα οι ρατσιστικές επιθέσεις εναντίον των Ελλήνων και όχι μόνο. Με άρθρο του στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς την Πέμπτη ο Λορέντζο Σμάγκι, πρώην μέλος του ΔΣ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, έσπασε το ταμπού γράφοντας ότι η Πορτογαλία και η Ιρλανδία θα χρειαστούν νέα δάνεια και μάλιστα σύντομα, καθώς οι προβλέψεις επιστροφής τους στις αγορές έχουν διαψευστεί. Το «κουστούμι» μάλιστα που έραψε για την Πορτογαλία είναι 100 δισ. ευρώ και για την Ιρλανδία γύρω στα 80 δισ. ευρώ. Τα κράτη του ευρωπαϊκού κέντρου επιχειρώντας να κρύψουν ότι σε τελική ανάλυση οι απρόβλεπτα και απίστευτα δαπανηρές, όπως εξελίσσονται, «προσπάθειες διάσωσης» της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας δεν είναι τίποτε άλλο παρά έμμεσες μορφές στήριξης των δικών τους τραπεζών θα ενοχοποιούν όλο και συχνότερα τους λαούς της περιφέρειας, αποδίδοντάς τους την ευθύνη για τα νέα δάνεια και τον υποτιθέμενο «εκτροχιασμό» των προσπαθειών δημοσιονομικής εξυγίανσης.

Επομένως, το καθεστώς οικονομικής κατοχής και πλήρους κατάλυσης της ανεξαρτησίας που έχει ήδη προωθηθεί (με τους Ολλανδούς να αναλαμβάνουν το κτηματολόγιο, τους Σουηδούς την αναδιάρθρωση στο υπουργείο Υγείας, τους Γάλλους την δημόσια διοίκηση και τους Γερμανούς τη συνολική εποπτεία της οικονομίας και τα σύνορα όπου θα εγκατασταθούν και επίσημα γερμανοί μπάτσοι) προετοιμάζει την αποικιοποίηση της Ελλάδας. Η νέα, ταπεινωτική δανειακή σύμβαση κατέχει εξέχοντα ρόλο σε αυτή την πορεία που θα εντείνεται όσο η ύφεση θα οδηγεί σε ακύρωση τους φιλόδοξους σχεδιασμούς για μείωση του δημόσιου χρέους και θα πλησιάζει η νέα αναδιάρθρωση του χρέους.

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΛΟΙΠΟΝ! ΤΩΡΑ!

Tου Γιάννη Βαρουφάκη












Για μέρες τώρα βαραίνουμε τις ψυχές μας με μια μόνιμη αγωνία: Θα χρεοκοπήσει το κράτος μας; Ε, λοιπόν, ήρθε η ώρα να αγκαλιάσουμε αυτό που φοβόμαστε. Αν οι φίλοι μας οι Γερμανοί δεν έχουν πρόβλημα να χρεοκοπήσουμε, καιρός είναι να το κάνουμε. Χωρίς δεύτερη κουβέντα. Όχι ως διαπραγματευτική μπλόφα και ούτε μόνο γιατί το χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί είναι να χρεοκοπήσουμε σε ένα χρόνο (βλ. το προηγούμενο άρθρο μου Το Πρώτο Τάνγκο στην Ευρωζώνη) αλλά επειδή ήρθε η ώρα να στρέψουμε το βλέμμα στην αισιόδοξη πλευρά της χρεοκοπίας.

Υπάρχει τέτοια πλευρά; Και βέβαια υπάρχει. Σε σχέση με χώρες όπως η γνωστή τρόικα Πορτογαλία, Ισπανία και Ιρλανδία, αλλά και η Βρετανία και το Βέλγιο, το σύνολο του χρέους μας (δημοσίου και ιδιωτικού) είναι το μικρότερο. Πως αυτό; Επειδή οι έλληνες, ως άτομα αλλά και ως ιδιωτικός τομέας, χρωστάμε πολύ λιγότερα εκείνων. Ακόμα και οι αντιπαθέστατες τράπεζές μας έχουν ένα μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα: Πάνω από 150 δις πραγματικών καταθέσεων! Μιλάμε για άνω του μισού ΑΕΠ σε καταθέσεις, κάτι για το οποίο οι περισσότεροι εταίροι μας θα σκότωναν να το έχουν, που λέει ο λόγος. Αν μάλιστα προσθέσετε και όλα τα χρήματα ελλήνων που βρίσκονται στο εξωτερικό, θα δείτε ότι οι έλληνες δεν είμαστε και τόσο φτωχοί κατά μέσον όρο, κι ας έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό φτώχειας στην Ευρώπη (με εξαίρεση την Λεττονία).

Ως πολίτες είμαστε ελάχιστα χρεωμένοι σε σχέση με πολλούς από τους επικριτές μας στις Λόνδρες, στα Παρίσια και στις Νέες Υόρκες. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι είμαστε λευκές περιστερές. Για δεκαετίες φορτώναμε το δημόσιο με τόσο μεγάλο χρέος που το βλέπουμε πλέον να βουλιάζει μπροστά στα μάτια μας. Εδώ όμως που φτάσαμε, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Ακόμα και να αποφασίσουμε σύσσωμοι (ΣΕΒ και ΓΣΕΕ, γιάπηδες και στελέχη του ΠΑΜΕ, αστοί των βορείων προαστίων και αναρχικοί της Πλατείας Εξαρχείων) να δώσουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε στο κράτος, δεν αρκεί. Αν μάλιστα το παρακάνουμε στην αλληλεγγύη προς το δημόσιο, η ?γενναιοδωρία? μας αυτή θα στεγνώσει την κυκλική ροή του πλούτου από το οποίο εξαρτάται το δημόσιο για τα έσοδά του το 2011, το 2012 κ.ο.κ.

Ποια είναι λοιπόν τα χαρμόσυνα νέα; Ότι μια πτώχευση θα αποδειχθεί σχετικά ανώδυνη. Ο λόγος διττός: Πρώτον, δεν είμαστε κατά μέσον όρο ούτε οι φτωχότεροι ούτε οι πιο υπερχρεωμένοι. Δεύτερον, όσον αφορά τα χρέη του δημοσίου, αυτά βαραίνουν εμάς, ως άτομα, πολύ λιγότερο από όσο βαραίνουν τους ξένους.

Κάντε την σύγκριση με την Ιαπωνία, το χρέος της οποίας ανήκει σε Ιάπωνες σε ποσοστό 95%. Αν το Ιαπωνικό κράτος αναγκαστεί στην πτώχευση, η καταστροφή της χώρας θα είναι ολική. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει για εμάς, καθώς μας ανήκει (δηλαδή στις δικές μας τράπεζες) μόνο το 25% του δημόσιου χρέους μας. Έτσι λοιπόν, δεδομένου ότι η πτώχευση του δημοσίου διαγράφεται ως αναπόφευκτη (εκτός αν πανικοβληθούν οι εταίροι μας αρκετά και το συνδράμουν για χρόνια πολλά, οπότε έχει καλώς), το κόστος της στάσης πληρωμών δεν θα το υποστούμε μόνοι μας.

Μα αν το δημόσιο κηρύξει στάση πληρωμών, τι θα γίνει την επόμενη μέρα; Πως θα ξανα-δανειστεί; Πράγματι, το κράτος θα στριμωχθεί. Για κάμποσο καιρό το δημόσιο θα πρέπει απλώς να ξοδεύει όσα μαζεύει από φόρους. Και γιατί είναι κακό αυτό; Να μάθει επί τέλους, αφού θα έχει ανακουφιστεί από το νταλκά των τοκοχρεολυσίων, να ζει με αυτά που εισπράττει. Π.χ. να καταγγείλει όλες τις εξοπλιστικές συμβάσεις, να συμπιέσει τους ανώτερους μισθούς (τον δικό μου συμπεριλαμβανομένου) τόσο που να καλύπτει τις δαπάνες του από τους φόρους που εισπράττει κλπ.

Οι τράπεζές μας; Θα υποφέρουν, είναι αλήθεια - δεδομένου ότι ακόμα και το 25% του δημόσιου χρέους που διαθέτουν θα παγώσει. Ναι, αλλά μην ξεχνάμε ότι το έχουν ήδη διαθέσει στην ΕΚΤ ως ενέχυρο για ζεστό χρήμα που έχουν ήδη πάρει. Και ότι έχουν πρόσβαση στις τεράστιες, κατά κεφαλήν, αποταμιεύσεις μας. Για να μην προσθέσω ότι απολαμβάνουν εγκληματικά υψηλά ποσοστά κέρδους τόσα χρόνια. Όπως το κράτος μας, έτσι κι αυτές να μάθουν να ζουν λιτά και με σύνεση όπως κάνουν χρόνια τώρα οι εργαζόμενοι των 700 ευρώ.

Επί πλέον, ο αποκλεισμός του κράτους μας από τις χρηματαγορές δεν θα διαρκέσει πολύ. Αν κηρύξει στάση πληρωμών, και ισοσκελίσει τον προϋπολογισμό του, δεν θα περάσει πολύ καιρός που παλιοί δανειστές θα αποδεχθούν νέους όρους αποπληρωμής ενός ποσοστού των περασμένων δανεικών και νέοι υποψήφιοι δανειστές (μπορεί και οι ίδιοι με τους παλιούς) θα σχηματίσουν ουρά έξω από το Υπουργείο Οικονομίας να το δανείσουν! Βλέπετε, το χρέος μας θα έχει μειωθεί τόσο που θα αποτελούμε εξαιρετική επένδυση. Έτσι είναι το κεφάλαιο - όταν οσφραίνεται ένα επικερδές deal δεν σέβεται ούτε τον εαυτό του.

Σε τελική ανάλυση, είναι λάθος μας να φοβόμαστε τόσο πολύ την στάση πληρωμών του ελληνικού δημοσίου. Άλλοι πρέπει να φοβούνται μια τέτοια εξέλιξη περισσότερο από εμάς:
• η κυβέρνηση της κας Μέρκελ η οποία θα πρέπει να διασώσει τις Γερμανικές τράπεζες που θα κλονιστούν από μια δική μας στάση πληρωμών
• η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που θα πρέπει να δει τι θα κάνει με μία χώρα-μέλος την οποία δεν μπορεί να αποβάλει από την ΕΕ αλλά η οποία τελεί υπό πτώχευση
• οι κυβερνήσεις όλων των άλλων χωρών (πλην ίσως της Ολλανδίας και της Αυστρίας) που θα τρέμουν για το ποιος θα είναι ο επόμενος στόχος των αγορών (των οποίων η όρεξη θα έχει ανοίξει από την ?επιτυχημένη? επίθεση στο χρέος της Ελλάδας)
• οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Βρετανίας (χωρών με συνολικό χρέος πάνω από 400%)
• όλοι όσοι έχουν επενδύσει στο ευρώ, είτε σε περιουσιακά στοιχεία είτε ως μέσο συναλλαγής.
Στάση πληρωμών λοιπόν!

Τώρα!

Με χαμόγελο και αισιοδοξία!

(Και ξέρετε ποιο είναι το ωραίο; Ότι αν πειθόμασταν να απελευθερωθούμε από τον φόβο της πτώχευσης, οι φίλοι μας οι Γερμανοί θα έσπευδαν την ίδια στιγμή να την αποσοβήσουν...)

*Ο Γιάνης Βαρουφάκης διδάσκει οικονομική θεωρία και πολιτική οικονομία στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών

Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

Μια φωνή απ τις πολλές που πρέπει ν΄ακουστούν.

“…Τώρα, το πώς γίνεται αυτή η πλούσια και αδιάφθορη χώρα σου, ενώ ρούφηξε το αίμα αποικιών τόσα χρόνια, να χρωστά κι αυτή…”
του Αλκίνοου Ιωαννίδη





















We blame you, you know, μου είπε ένας Άγγλος στο Λονδίνο. Εννοούσε πως οι Έλληνες κάνουμε ζημιά στις οικονομίες των άλλων χωρών της Ευρώπης. Με την κυκλοφορία της συλλογής “Local Stranger” στο εξωτερικό, θα πέφτω συχνά πάνω σε τέτοιου είδους ατάκες ξένων δημοσιογράφων.
Τι να απαντήσω; Τι να του πω; Πως οι αποικιοκράτες παππούδες του συμπεριφέρονταν στους Kύπριους δικούς μου σαν να ήταν ζώα, επειδή ήταν βοσκοί και δεν είχαν μπάτλερ; Πως η βασίλισσά του, αυτή η γιαγιά με τα καταπληκτικά καπέλα, όταν ήταν νέα υπέγραφε με το χέρι της θανατικές καταδίκες παιδιών 19 και 20 χρονών που πάλευαν να ελευθερώσουν τον τόπο τους; Να του πω για την εξωτερική πολιτική της χώρας του, που τεχνητά προκάλεσε το μίσος μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, άνοιξε με το ζόρι την όρεξη στην Τουρκία για την Κύπρο και με τη βοήθεια της αστείρευτης δικής μας λεβεντομαλακίας δημιούργησε το Κυπριακό πρόβλημα, με χιλιάδες νεκρούς, αγνοούμενους και πρόσφυγες;
Να του πω για τον εμφύλιο εδώ στην Ελλάδα και για τον ρόλο που έπαιξε η εξωτερική πολιτιτική της χώρας του; Για τη σύμπραξη με τους ηττημένους Γερμανοτσολιάδες και κάθε λογής δοσίλογους εναντίων όσων αγωνίστηκαν για την ελευθερία στο βουνό; Για το πώς εκμεταλλεύτηκαν την εγκεφαλική σκλήρηνση και τον επαρχιωτισμό της εδώ κομμουνιστικής ηγεσίας προκειμένου να ξεφορτωθούν μια και καλή το πιο δημιουργικό και αλτρουιστικό κομμάτι της χώρας; Πως από τότε επικράτησαν εδώ οι βολεψάκιδες, οι παρτάκιδες και οι ελληνάρες χωρίς Ελλάδα – αυτοί που όταν λένε «αγαπώ την πατρίδα μου» εννοούν στην καλύτερη περίπτωση «αγαπώ τον εαυτό μου» ή ακόμα «μισώ όλους τους άλλους» – φέρνοντας τη χώρα σήμερα στην καταστροφή;
Ας μη μιλήσω για τη Γερμανία, μη σας κουράζω με τα αυτονόητα…
“We blame you!” Έλα τώρα Robert, behave yourself να πούμε, μην κάνεις σαν παιδί! Κι εγώ σας κατηγορώ άμα είν’ έτσι.
Οι εταιρείες και οι κυβερνήσεις σας ανέθρεψαν και στήριξαν τη διαφθορά μας, προκειμένου να μας πουλήσουν σε διπλή τιμή τα άχρηστα, μισοχαλασμένα όπλα, τα φάρμακα και τις τηλεπικοινωνίες τους. Έστησαν Ολυμπιάδες. Η δική μας κόστισε διπλάσια από του Σίδνευ, το είπε τότε υπουργός μας, υπερήφανος, σε ξένο κανάλι. Κι όταν ρωτήθηκε ο υπουργός στη συνέχεια: «Εννοείτε πως αυτά πληρώνονται με ξένα κεφάλαια;» απάντησε παρεξήγημένος (έχουμε και μια αξιοπρέπεια!), «Όχι! Αποκλειστικά με δικά μας χρήματα. Θα μάθουμε πόσα ακριβώς μετά το πέρας των αγώνων»! Τα πλήρωσε το κράτος, δηλαδή εμείς, δηλαδή τα εγγόνια μας. Κι εμείς φωνάζαμε «Ζήτω» και «Γεια». Και στήναμε ωραίες τελετές έναρξης και λήξης. Γραφείο τελετών!
“We blame you!” Και οι δύο παππούδες μου σκοτώθηκαν στον πόλεμο. Δεν άκουσα ποτέ τους γονείς μου που μεγάλωσαν πάμφτωχοι και ορφανοί, ούτε τις πρόσφυγες, χήρες γιαγιάδες μου να κατηγορούν συνολικά τους Γερμανούς, τους Άγγλους, τους Τούρκους ή τους Βούλγαρους. Είχαν μια σιωπή, μια βαθιά γνώση πως ο άνθρωπος, από όπου και αν κατάγεται, κρύβει μέσα του τον άγγελο μα κρύβει και το θηρίο. Το ταϊζει κρυφά, το κρύβει πίσω από χαμόγελα και ανέξοδες καλοσύνες, το καταπιέζει όταν ενοχλεί την καθημερινότητα και το ελευθερώνει όποτε οι συνθήκες το επιτρέπουν. Εκτός κι αν η καλλιέργεια και η ηθική του υπερισχύσουν. Μα, να ανοίξω φιλοσοφική συζήτηση;
Όχι. Τότε; Ας πάω στα «επουσιώδη». Να πω για τις αηδίες που η δική σας show-business μάς πούλησε δεκαετίες τώρα; Για τόσες ανοησίες της ποπ, της ροκ και των «charts» που μας τάισαν με το ζόρι; Που για κάθε τραγούδι της προκοπής αναγκαστήκαμε να αγαπήσουμε κι ένα σακί σκουπιδοτράγουδα και να συνδέσουμε τις εφηβείες και τις ζωές μας μαζί τους; «Και τι με νοιάζει, θα μου πει, αν εσύ έχαφτες τις αηδίες που σου πουλούσαν οι δισκογραφικές και τα ραδιόφωνα; Ας μην τις άκουγες. Είναι ανάγκη να σας φταίνε πάντα οι άλλοι;»
Καλά, θα πω για τα δικά μας: Έχεις δίκιο Robert, ότι κι αν πεις λίγο είναι. Η πρώτη μας βουλή είχε μέσο όρο 200 βαφτιστήρια ανά βουλευτή. Ήμασταν χαλασμένοι εξ αρχής. Ο εμφύλιος μεταξύ των Ελλήνων κατά την επανάσταση στοίχησε περισσότερους νεκρούς απ’ ότι ο αγώνας ενάντια στους Οθωμανούς. Βαφτίσαμε τον Ιταλό Καποδίστρια Έλληνα και μετά τον σκοτώσαμε γιατί δεν είχε τα κουσούρια μας. Όσο αίμα κι αν χύσαμε, όσους Θούριους κι αν ψάλαμε, όσες ηρωικές Εξόδους κι αν επιχειρήσαμε, τελικά εσείς μάς κάνατε κράτος, για να κάνουμε τις δουλειές σας. Το ένα από τα τρία πρώτα κόμματα της νέας μας χώρας, αυτό που ουσιαστικά επικράτησε, λεγόταν «Αγγλικό». Αυτό τα λέει όλα. Ποια ιδεοληψία μάς έκανε να πιστέψουμε πως μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι; Χάσατε ευγενή παιδιά εδώ Robert, το ξέρω. Ποιητές, ουτοπιστές, οξφορδιανούς αρχαιογνώστες, έφηβους φιλέλληνες, Έλληνες εξ αναγνώσεως, Πλατωνιστές όταν κανείς δεν είχε ακούσει για Πλάτωνα στα λημέρια μας για αιώνες. Εμείς ήμασταν αναλφάβητοι Αρβανίτες, Βλάχοι, Τουρκόγυφτοι, Τουρκόφωνοι, Πομάκοι, Σλαβομακεδόνες, Τσάμιδες. Εσείς βυθίσατε στο Ναβαρίνο, εσείς μας δώσατε κράτος, εσείς μας κάνατε Έλληνες. Εμείς απλώς κερδίσαμε το κύπελο στο ποδόσφαιρο και βγήκαμε να δείρουμε Αλβανούς.
Μπα, όχι, αυτά τα λέμε μεταξύ μας, δεν είναι για ν’ ακούγονται παραέξω, μετατρέπονται αυτομάτως σε υπερβολές και σε ψέματα όταν βγαίνουν απ’ το σπίτι. Θα του πω άλλα:
Μη νομίζεις πως περνούσαμε ζωή και κότα τόσα χρόνια Robert! Δεν ήταν παράδεισος το να κοιμάσαι σε ράντζο στο διάδρομο, εγχειρισμένος. Ούτε το να είσαι άτομο με αναπηρία και να σού είναι αδύνατον να κινηθείς στις πόλεις μας. Ούτε το να πληρώνεις «περαίωση» στην εφορία, θεωρούμενος απατεώνας εξ ορισμού. Ούτε το να οδηγείς και να πεθαίνεις στους δρόμους μας. Ούτε το να γεννάς με καισαρική για να βγάλει κάνα φράγκο παραπάνω ο μαιευτήρας και να ταϊζει γάλα σκόνη το παιδί σου για να πάρει προμήθεια. Ούτε το να μη βρίσκεις το δίκιο σου στα δικαστήρια. Ούτε το να κυβερνιέσαι από όσους μας κυβέρνησαν. Ούτε το να ζεις στην ασχήμια όπου ο καθένας έχτιζε ότι να ‘ναι όπου να ‘ναι. Ούτε το να είσαι παιδί χωρίς παιδεία και χωρίς χρόνο, με πέντε ιδιαίτερα τη μέρα, με άγχος και κατάθλιψη. Ούτε γέρος χωρίς ουσιαστική περίθαλψη και σύνταξη, να περιμένεις να πεθάνεις μπροστά στην τηλεόραση. Ούτε και το να είσαι Αιγυπτιώτης, Κύπριος, Μικρασιάτης, Ηπειρώτης, Ίμβριος ή Πόντιος ήταν πάντα ευχάριστο. Γι’ αυτό μη λες πως γλεντούσαμε τη ζωή μας τόσα χρόνια με δανεικά. Τα δανεικά τα έδιναν οι διαφθορείς των κυβερνήσεων και των εταιρειών σου και τα έτρωγαν οι διεφθαρμένοι δικοί μας δικοί τους. Και θησαύριζαν οι δυνατοί μέσα απ’ τη μιζέρια και τον εξευτελισμό μας και σήμερα θέλουν κι άλλο.
Τώρα, το πώς γίνεται αυτή η πλούσια και αδιάφθορη χώρα σου, ενώ ρούφηξε το αίμα αποικιών τόσα χρόνια, να χρωστά κι αυτή, το γιατί σού κόβονται οι παροχές στην παιδεία, οι κοινωνικές ασφαλίσεις, οι μισθοί και η πρόνοια, το γιατί έχεις χρόνια τώρα άστεγους κάτω απ’ τις γέφυρες, πεινασμένους στο δρόμο και αναλφάβητους το 2012, αυτό είναι άλλο, τεράστιο, παγκόσμιο θέμα που καλό θα ήταν να ψάξουμε όλοι μαζί. Δεν πηγάζει από την κατάσταση στην Ελλάδα. Μη μας κατηγορείς λοιπόν για όσα δεν φταίμε.
Αν θέλεις να μας κατηγορήσεις, κατηγόρησέ μας για την έλλειψη οργανωμένης άμυνας απέναντι σε μια επίθεση πρωτοφανή αλλά αναμενόμενη. Κατηγόρησέ μας που βρεθήκαμε ανέτοιμοι, επαρχιώτες αδικτύωτοι, αυτιστικοί, ομφαλοσκόποι, χασομέρηδες, μια πόλη ανοχύρωτη μπροστά στην προαναγγελθήσα επέλαση του τέρατος. Και κατηγόρησε και λίγο τον εαυτό σου, που αντί να συμπονέσει τον δοκιμαζόμενο φτωχόκοσμο της Ελλάδας, γλύφει μισοκοιμισμένος την καραμέλα που του πουλούν οι αγορές, τα περιοδικά των εκδοτών και οι ρατσιστικές αναλύσεις των καναλιών, περιμένοντας τη σειρά του. Σου λένε κάθε μέρα για την ελληνική τεμπελιά, για την ελληνική διαφθορά, για την ελληνική ψευτιά. Την αλήθεια που δεν σου λένε θα σου την πούμε εμείς: Ετοιμάσου να χάσεις όσα νομίζεις πως έχεις. Γιατί θα τα χάσεις όλα!
Και μην πεις «αυτά δεν γίνονται!» Κι εμείς τέτοια λέγαμε. Και σήμερα βρεθήκαμε χωρίς γη κάτω απ’ τα πόδια μας. Αύριο θα έρθει η σειρά σου. Όταν λοιπόν θα σου στερούν τη σύνταξή σου, τα χρήματα που κέρδισες με ιδρώτα και με απουσία από τα παιδιά σου και τους έδωσες να σου φυλάξουν, όταν δεν θα ‘χεις γιατρό να γιατρευτείς, σπίτι να κοιμηθείς, πρόνοια να προνοήσει, φαϊ να φας, τραγούδι να τραγουδήσεις, τότε να μας κατηγορήσεις διπλά. Γιατί εμείς ανοίξαμε την Κερκόπορτα.
Η ευθύνη μας δεν είναι μόνο πως δημιουργήσαμε χρέος, πως κλέψαμε τον τόπο μας, πως χτίσαμε αυθαίρετα, πως πληρωθήκαμε μαύρα, πως πήραμε και δώσαμε φακελάκια, πως ψηφίσαμε ζώα, πως λαδώσαμε, πως παντρευτήκαμε σε πισίνες με πυροτεχνήματα και λιμουζίνες ενώ χρωστούσαμε, πως κάψαμε πεντοχίλιαρα στα σκυλάδικα, πως θελήσαμε το βουλευτή και τον καλλιτέχνη να εκπροσωπούν τη φτηνότερη και πιο αντιαισθητική πλευρά μας. Εννοείται πως φταίμε για όλα αυτά και άλλα. Όμως η πραγματικά μεγάλη ενοχή μας απέναντί σου είναι πως κάναμε την αρχή για να ρουφήξουν σε λίγο και το δικό σου αίμα.
Η υποχρέωση μας σήμερα είναι να παλέψουμε για τα παιδιά σου. Και η δική σου υποχρέωση είναι να παλέψεις για τα δικά μας. Μόνο έτσι γίνεται.
Τα υπόλοιπα είναι ανοησίες.
Ακούς εκεί we blame you! Ηλίθιε!
Ἀλκίνοος Ἰωαννίδης

Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

Η δεύτερη ( ή ίσως και τρίτη) ξένη γλώσσα στο Δημοτικό

Η Αννούλα της Μπιλντερμπεργκ αποφάσισε, όπως φαίνεται και στο παρακάτω δημοσίευμα, να εισάγει στο πολυπολιτισμικό σχολείο της Ελλάδας τα Γαλλικά και τα Γερμανικά. Μοχλός κίνησης της υπήρξε η απόφαση της Γαλλίας και της Γερμανίας να εισάγουν την Ελληνική σαν δεύτερη γλώσσα στα πολυπολιτισμικά Δημοτικά Σχολεία τους.
Αλλά τι άλλο θα μπορούσε να περιμένει κανείς από μια "κυρία" που δεν έχει στείλει το παιδί της σε Ελληνικό Σχολείο και διατεινόταν όπου στεκόταν και βρισκόταν ότι: ‘Η αγγλική γλώσσα πρέπει να γίνει η δεύτερη επίσημη γλώσσα της Ελλάδος’.
Και δεν μπορεί να κατηγορηθεί γι αυτό ο Μπαμπινιώτης, αφού μόλις ανέλαβε και η συγκεκριμένη απόφαση είναι ειλημμένη από καιρό. Θα κατηγορηθεί όμως αν δεν την αναιρέσει, αλλιώς θα περάσει στην ιστορία σαν ο πιο βραχύβιος προδότης Υπουργός Παιδείας.

Σχετικό δημοσίευμα εδώ:

Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Τι τον κοιτάτε ρε;;; Βαράτε του!!!

Στα πατατάκια τον βρήκαμε;















Για το θέμα του κατά πόσο συνιστά απώλεια εθνικής κυριαρχίας η αυξημένη ευρωπαϊκή παρουσία στην Ελλάδα για την εφαρμογή των όσων προβλέπει το νέο Μνημόνιο ρωτήθηκε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεώδορος Πάγκαλος.

Μιλώντας στο γαλλικό ραδιόφωνο Europe 1, ο Θεώδορος Πάγκαλος είπε ότι κατανοεί τις αντιδράσεις των Ελλήνων, ωστόσο, ο ίδιος υπήρξε ανέκαθεν φεντεραλιστής Ευρωπαίος.

«Είναι μεγάλο πρόβλημα για πολλούς συμπολίτες μου, ίσως για την πλειονότητα, κατανοώ την άποψή τους. Εγώ, όμως, είμαι υπέρ του να χάνει κανείς την κυριαρχία του, πάντα ήμουν» είπε χαρακτηριστικά.

Συνεχίζοντας ο Θεώδορος Πάγκαλος αναρωτήθηκε: «Αν ο αντιπρόσωπος της Κομισιόν ήταν Έλληνας, θα ήταν διαφορετική η κατάσταση; Εγώ θα έλεγα όχι. Αν έκανε βέβαια καλά τη δουλειά του.»


Εγώ προσωπικά είμαι σίγουρος πως το συγκεκριμένο γομάρι πρόσθεσε στο μνημόνιο την παράγραφο που λέει για την απώλεια αμετακλήτως κλπ. της εθνικής κυριαρχίας μας, αφού δεν πιστεύω ότι την είχε βάλει το Αγγλικό δικηγορικό γραφείο που το συνέταξε. Έτσι, ο Θόδωρος το πρόσθεσε από μόνος του για να κερδίσει την εύνοια των δυναστών μας.

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Οικονομική ανάλυση

Με διαφορά η καλύτερη οικονομική ανάλυση που έχει βγει ως τώρα. Αν και πολύ μεγάλο (σχεδόν 4 ώρες), αξίζει τον κόπο να το δούμε όλοι ώστε να ξέρουμε από που ξεκίνησε όλη αυτή η κατάσταση, που οδεύει και τι μας περιμένει αν δεν ξεσηκωθούμε αμέσως όλοι και να τους διώξουμε κλωτσηδόν από τον ιερό μας τόπο, που μιάζουν καθημερινά οι πολιτικοί μας.

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Είμαι ευχαριστημένος

Είμαι ευχαριστημένος που ζω σε μια χώρα...

...Που οι βουλευτές μας αποφασίζουν χωρίς ιδιαίτερες ενοχές να βυθίσουν στη φτώχεια τη χώρα τους, ενώ την ίδια στιγμή συνεχίζουν να απολαμβάνουν οι ίδιοι απίστευτα δικαιώματα και να διαμαρτύρονται πως ο μισθός των 6.000 € το μήνα ίσα που καλύπτει τις ανάγκες τους (ξέχωρα τα δωρεάν αυτοκίνητα, τηλέφωνα, μετακινήσεις, παροχές, επιτροπές και τόσα άλλα).

...Που οι Γερμανοί κάνουν κουμάντο ανενόχλητοι και οι δικοί μας Τσολάκογλου, απλά συμφωνούν με την ξένη επιβολή, σκύβοντας το κεφάλι και κατεβάζοντας τα παντελόνια (που δυστυχώς ακόμα φορούν).

...Που ο διορισμένος Πρωθυπουργός με απύθμενο θράσος μας λέει πως νοιάζεται για το καλό της Ελλάδας και πως η μείωση των μισθών μακροπρόθεσμα (ύστερα από καμιά πενηνταριά χρόνια δηλαδή) θα φέρει την ευημερία στην Ελλάδα, όπως του έχει πει η γελάδα του 4ου Ράϊχ να λέει.

...Που καλούνται να διαπραγματευτούν για τα εργασιακά μας δικαιώματα και τους μισθούς μας άνθρωποι σαν το Θεόδωρο Πάγκαλο, που δεν έχουν δουλέψει ούτε μια ημέρα στη ζωή τους, αλλά από την παρασιτική καρέκλα που απομυζούν όλα αυτά τα χρόνια λένε όλους τους άλλους κοπρίτες.

...Που το αξίωμα του Υπουργού Οικονομικών το διατηρεί ένας Συνταγματολόγος, επιβεβαιώνοντας το ρητό "Ο ακατάλληλος άνθρωπος στη λάθος θέση (θα μου πείτε ο Αλογοσκούφης κι ο Παπακωνσταντίνου που ήταν οικονομολόγοι, τι έκαναν; Σαν τα μούτρα τους τα 'καναν).

... Που θεωρείται προσόν να ξέρεις να μιλάς Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά κατόπιν απαίτησης του κάθε ξενέρωτου τουρίστα να του μιλάς στη γλώσσα του για να νιώθει τη χώρα σαν ιδιοκτησία του, ενώ την ίδια στιγμή τα παιδιά μας, σαν στοχευμένα εμπορεύματα του Υπουργείου Παιδείας, μαθαίνουν να γράφουν Γκριγκλις και να κάνουν συντμήσεις ανεπίτρεπτες όπως πχ τπτ αντί για τίποτα, κλμρ αντί για καλημέρα. Επόμενο βήμα της Πολυπολιτισμικής Άννας: Η καθιέρωση του λατινικού αλφαβήτου, αφού η νεολαία έτσι κι αλλιώς αυτό χρησιμοποιεί.

... Που πνίγει εν τη γεννέση τους οποιαδήποτε σχέδια ανάπτυξης μπορούν να γίνουν, κάνοντάς τα να αρμενίζουν σε ένα πέλαγος πολυνομίας και γραφειοκρατίας, αναγκάζοντας τους Έλληνες δημιουργούς να φεύγουν για το εξωτερικό και να πλουτίζουν ξένοι από τις ιδέες τους.

... Που οι πολιτικοί ηγέτες θεωρούν ότι ακόμα μπορούν να κοροϊδεύουν ασύστολα, όχι μόνο το λαό, αλλά και τους βουλευτές του κόμματός τους, λέγοντας μέσα στη Βουλή πως "ότι έκαναν το έκαναν για το καλό της πατρίδας και με ευγενή κίνητρα" τη στιγμή που ακόμα και οι πέτρες ξέρουν τι χρήμα έχουν κονομήσει από την πολιτική και από ποιους το χουν πάρει.

...Που οι αστυνομικοί τη μία ημέρα διαδηλώνουν ενάντια στα μέτρα της Τρόϊκας και μας λένε ότι έχουν επικηρύξει τους μπακάληδες κο. Τόμσεν και τη συμμορία του, ενώ την επόμενη ξυλοφορτώνουν στο Σύνταγμα τους αθώους πολίτες, ρίχνοντάς τους χιλιάδες τόνους χημικών και δακρυγόνων. Όλα αυτά τα κάνουν προφυλάσσοντας τον μέγιστο προδότη Σημίτη και αφήνοντας φυσικά ανενόχλητους τους συνεργάτες τους παρακρατικούς να κάψουν και να λεηλατήσουν την Αθήνα.

Είμαι τελικά πολύ ευχαριστημένος γ@@ω το @#$%^&* μου...

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Οι Εφιάλτες της Ελλάδας





















Ο συνθέτης της παραπάνω αφίσας έχει βάλει όλους τους σύγχρονους προδότες της χώρας. Νομίζω ότι πρέπει να προσθέσει κι άλλους: Διαμαντοπούλου, Λοβέρδο, Κουτρουμάνη, Βενιζέλο κ.α. Στους Σημίτη και Παπανδρέου - υποτιθέμενους Σοσιαλιστές - έχει βάλει "εσχάτη προδοσία" σε αντίθεση με τους υπόλοιπους.
Τυχαίο; Δε νομίζω.

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

Τι λένε για μας οι ξένοι;

Διαβάστε το μέχρι τέλους. Αξίζει...

«Τι είδους πακέτο διάσωσης είναι αυτό που οδηγεί σε βαθύτερη ύφεση, εκτόξευση της ανεργίας, διόγκωση του χρέους και απομόνωση της χώρας και του τραπεζικού της συστήματος από τις αγορές χωρίς να δίνει την παραμικρή ένδειξη πως κάτι μπορεί να βελτιωθεί», διερωτάται ο συντάκτης του άρθρου.

«Το νέο πακέτο», απλώς θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τους Έλληνες πολίτες. «Ήρθε η ώρα για μία πολιτική ομολογία: Η πρακτική του μαστιγίου και του καρότου απέτυχε. Η ιδέα ότι η χώρα μπορεί να ελευθερωθεί από το χρέος της με σκληρά προγράμματα λιτότητας και μέσα από πακέτα βοήθειας δεν λειτουργεί».

«Τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και οι 'Μερκοζί'», προσθέτει το άρθρο, γνωρίζουν πως οι δεσμεύσεις δεν πρόκειται να τηρηθούν, αλλά όλοι συνεχίζουν «για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης» στην τακτική που χάραξαν.

Και μόνο οι πρόσφατες αναφορές για «επίτροπο δημοσιονομικής πειθαρχίας» ή «ελληνικό ταμείο για αποπληρωμή των τόκων» δείχνουν το βαθμό του παραλογισμού των διαπραγματεύσεων.

Αντ΄αυτών, το περιοδικό προκρίνει μία «πιο έντιμη λύση»: Χρεοκοπία, συνοδευόμενη από ένα γενικό "κούρεμα" στο οποίο θα συμμετάσχουν η ΕΚΤ και οι ευρωπαϊκές χώρες».

Αυτό θα είχε μεν ανυπολόγιστες συνέπειες για την Ευρωζώνη αλλά συνδυαζόμενο με ένα είδος νέου «σχεδίου Μάρσαλ» θα αποτελούσε ένα πακέτο διάσωσης που θα δικαιολογούσε το όνομά του».

Κι όμως το περιοδικό που τα δημοσίευσε όλα αυτά είναι το ακραιφνές φιλομερκελικό Der Spiegel!!! Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, ακόμα και τα τσιράκια της Γελάδας του 4ου Ράϊχ έχουν καταλάβει ότι αυτό που γίνεται στην Ελλάδα δε γίνεται για τη διάσωσή της, αλλά για να παρελάσουν οι Γερμανοί και να την αγοράσουν έναντι πινακίου φακής. Διαβάστε όμως και πιο κάτω:

«Κάνατε την Ελλάδα πειραματόζωο»
Ένα δριμύτατο «κατηγορώ» ενάντια σε όλους τους μεγαλόσχημους της Ευρώπης και των διεθνών οργανισμών οι οποίοι αντιμετωπίζουν την Ελλάδα ως «πεδίο πειραματισμού», εξαπολύει μέσα από τις σελίδες του, ευρωπαϊκό περιοδικό. Το περιοδικό επισημαίνει με γλώσσα που σπάει κόκαλα, πως «αν στην Αυστρία εφαρμοζόταν ένα πακέτο λιτότητας ελληνικών διαστάσεων, αυτό θα ήταν και το τέλος της Αυστριακής Δημοκρατίας όπως τη γνωρίζουμε», χαρακτηρίζοντας «πολιτικο-οικονομικό βουντού» το πρόγραμμα που επιβάλλεται στην χώρα μας.


Οι συντάκτες του άρθρου, Γκιούντερ Μιούλερ και Ρόμπερτ Τράχλερ, θέτουν το ερώτημα αν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα υποστήριζαν τη σκοπιμότητα όλων αυτών που υφίσταται η Ελλάδα, σε περίπτωση που αυτά αφορούσαν τη δική τους χώρα.

Επισημαίνουν μάλιστα πως θα ήταν αστείο να συγκριθούν τα πακέτα περικοπών και εξοικονόμησης πόρων, που συζητούνται στο πλαίσιο του αποκαλούμενου «φρένου χρέους», το οποίο εξαναγκάζονται, στενάζοντας, να κατοχυρώσουν νομικά πολλά κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τα ελληνικά πακέτα λιτότητας.

Όπως υπογραμμίζουν οι δυο συντάκτες, με μπόλικη δόση ειρωνείας, η Ευρώπη έχει υποσχεθεί να δώσει ένα μάθημα στους Έλληνες, καθώς, όπως σημειώνουν, στο πνεύμα της «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης» κρίνεται ιδιαίτερα σκόπιμη η εξαθλίωση του ελληνικού πληθυσμού, καθώς πρέπει να πειστεί ο Ευρωπαίος φορολογούμενος, ότι υποστηρίζεται ένας λαός, «ο οποίος ζούσε πέρα από τις δυνατότητές του», ένας χαρακτηρισμός που χρησιμοποιείται ευρέως στα πλαίσια της υπαγορευόμενης φρασεολογίας.


«Πολιτικό-οικονομικό βουντού»
Το περιοδικό τονίζει ότι οπουδήποτε και αν επιχειρούσαν οι «σωτήρες της χρεοκοπημένης χώρας» να εφαρμόσουν ανάλογα μέτρα, η συνταγή θα συνιστούσε αντικείμενο χλεύης: το πρόγραμμα «εξυγίανσης» δεν αποτελεί παρά ένα παράδοξο οικονομικό-πολιτικό «βουντού», αφού επιβάλλει ταυτόχρονα ριζοσπαστική λιτότητα εν μέσω ύφεσης, με αυξήσεις των υπαρχόντων φόρων, νέες επιβαρύνσεις και μειώσεις μισθών.

Όπως επισημαίνεται στη συνέχεια, μάταια αναζητά κανείς στο εν λόγω πρόγραμμα μια οικονομικο-πολιτική κατεύθυνση, καθώς ούτε νεοφιλελεύθερο είναι, αφού προβλέπει υπερβολικές αυξήσεις φόρων, ούτε σοσιαλδημοκρατικό, γιατί οι φόροι πλήττουν τις πλατιές μάζες, ούτε και «κεϊνσιανό», γιατί με τις περικοπές θέσεων και μισθών αφαιρείται το χρήμα από την οικονομία. Αντίθετα, πρόκειται για ένα πρόγραμμα το οποίο συγκεντρώνει «ό,τι χειρότερο από παντού», αποτελώντας μια «σαδο-οικονομία».

Στην Έλλάδα, επιτρέπονται όλα.
Οι συντάκτες του άρθρου επισημαίνουν πως, όταν πλήττεται η Ελλάδα, επιτρέπονται τα πάντα, πολύ δε περισσότερο αφού οι Ευρωπαίοι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων δεν είναι υποχρεωμένοι να παρουσιάσουν οι ίδιοι το πρόγραμμα λιτότητας: ένα απρόσωπο «τριουμβιράτο» με απεσταλμένους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, επισκέπτεται την Αθήνα για να υπαγορεύσει το τι πρέπει να γίνει.

Στο άρθρο- το οποίο συνοδεύεται από πίνακες με στοιχεία για τις επί μέρους περικοπές και τις φορολογικές αυξήσεις- γίνονται, μεταξύ άλλων αναφορές στις αυξήσεις φόρων που εφαρμόζονται τώρα στην Ελλάδα, όπως και στις μεγάλες περικοπές δαπανών στον τομέα της υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης, παρά τις έκτακτες κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα. Επισημαίνεται επίσης ότι δεν έμεινε αλώβητος ούτε ο τομέας της παιδείας, όπου η κυβέρνηση προχώρησε σε κλείσιμο ή συγχώνευση χιλιάδων σχολείων και κατάργηση χιλιάδων θέσεων εκπαιδευτικών.

Η τρόικα δεν έχει εξαντλήσει ακόμη «όλη τη σοφία της»
Όπως τονίζεται χαρακτηριστικά, ο κατάλογος των επιβαρύνσεων που υφίσταται ο ελληνικός λαός είναι μακρύς, εντούτοις συνεχώς γίνεται λόγος για μη επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων. Και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει για τον απλούστατο λόγο ότι η ΕΕ ζήτησε από την Ελλάδα τον περασμένο Ιούνιο την εφαρμογή νέου πακέτου λιτότητας, που θα προβλέπει 28 δισ. ευρώ σε περικοπές και 50 δισ. ευρώ σε ιδιωτικοποιήσεις, προκειμένου να δοθεί περαιτέρω βοήθεια.

Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις παραμένουν ισχνά, μια και, όπως σημειώνεται, η Ελλάδα δεν διαθέτει ιδιαίτερα προσοδοφόρες κρατικές επιχειρήσεις, ενώ στη συνέχεια τονίζεται ότι η όλη προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδας έχει βυθίσει τη χώρα στην ύφεση, με αποτέλεσμα το χρέος να συνεχίζει να αυξάνεται.

Οι συντάκτες του άρθρου παρατηρούν ωστόσο πως «η τρόικα δεν έχει εξαντλήσει ακόμη όλη τη σοφία της», καθώς επιμένει σε μείωση του κατώτατου μισθού, κάτι στο οποίο αντιτίθενται ακόμη και αυτές οι ενώσεις των εργοδοτών, που κρούουν των κώδωνα του κινδύνου για περαιτέρω πτώση της ιδιωτικής κατανάλωσης.

Οι δυο αρθογράφοι καταγγέλλουν ότι η Ελλάδα έχει γίνει «πεδίο πειραματισμού» για τους «σχιζο-ειδικούς της οικονομίας», στο οποίο τους επιτρέπεται να δοκιμάζουν όλες τις ιδέες τους σε ό,τι αφορά δαπάνες και έσοδα, ενώ, εάν παρ' όλα αυτά αυξηθεί η φτώχεια και το έλλειμμα, τότε θα υπάρξει μια περαιτέρω δόση «πανευρωπαϊκής συμπόνιας», συμπεριλαμβανομένων ακόμη σοφότερων προτάσεων λιτότητας.

«Κι αν στο τέλος η Ελλάδα καταρρεύσει, υπάρχει και ακόμη μια εναλλακτική επιλογή, δηλαδή, ίσως το ίδιο πείραμα να επιτύχει στην Πορτογαλία», καταλήγει το άρθρο- «κατηγορώ» του έγκυρου αυστριακού περιοδικού «Profil».

Είπατε τίποτα!?!?!?!?!?
Ακόμα και τα σκυλάκια της Γερμανίας, χώρες που παραδοσιακά υπήρχαν λόγω του ότι υπήρχε η Γερμανία, αμφισβητούν τις "αγνές" προθέσεις της Φράου Γελάδας και του Εβραίου Ζουμπά για την εξυγίανση της Ελλάδας.
Δείτε όμως κι αυτό:

Κρούγκμαν: Η Ελλάδα θα πεθάνει στη λιτότητα για να ξεχρεώσει τους πιστωτές
Σοβαρές επιφυλάξεις για το πρόγραμμα που εφαρμόζει το ΔΝΤ στην Ελλάδα εκφράζει ξανά ο νομοπελίστας οικονομολόγος Πωλ Κρούγκμαν με ανάρτησή του στους New York Times.
Εν ολίγοις, ο αμερικανός καθηγητής Οικονομικών του Princeton θεωρεί ανέφικτο για την χώρα μας να πετύχει πρωτογενή πλεονάσματα ενώ παράλληλα υφίσταται πρωτοφανή συμπίεση δημοσίων δαπανών.
Στο άρθρο του που τιτλοφορείται «Η Ελλάδα σε μέγγενη», ο Κρούγκμαν σημειώνει:
Πόσα πολλά ζητάει η τρόικα από την Ελλάδα; Πόσο σκληρό είναι το ξεζούμισμα; Ας ρίξουμε μια ματιά στην πιο πρόσφατη έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Το υφιστάμενο σχέδιο ζητάει από την Ελλάδα να πετύχει μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα.
Πρόκειται περί τεράστιας απάτης –και υποτίθεται ότι θα συμβεί εν μέσω μίας οικονομίας που βρίσκεται σε βαθύτατη ύφεση.
Μπορώ να πω ότι αυτό φαίνεται βασικά αδιανόητο.
Και ο λόγος είναι ο εξής: Οταν ξεκίνησε το πρόγραμμα, η Ελλάδα είχε ένα τεράστιο πρωτογενές έλλειμμα – κάτι που σημαίνει ότι ακόμη κι αν διέγραφε ολόκληρο το χρέος της θα εξακολουθούσε να είναι υποχρεωμένη να υποστεί μεγάλη δημοσιονομική συρρίκνωση.
Αυτό πλέον δεν ισχύει. Αρα βασιζόμαστε τώρα σε ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα είναι αναγκασμένη να «πεθάνει στη λιτότητα» προκειμένου να πληρώσει τους ξένους πιστωτές της, χωρίς πραγματικό φως στο τούνελ.
Και αυτό απλώς δεν πρόκειται να λειτουργήσει.

Βέβαια, θα μου πείτε, τι ξέρει ένας έγκριτος νομπελίστας οικονομολόγος, διάσημος για τις αναλύσεις του όλα αυτά τα χρόνια, τη στιγμή που υπάρχει ένας γίγαντας των οικονομικών που λέγεται Βενιζέλος και είναι καθηγητής Συνταγματολόγος;!;!;!;!
Τι να μας πει ο νομπελίστας, τι στιγμή που υπάρχει ένας μπακάλης δευτέρας διαλογής, υπαλληλάκος του ΔΝΤ ονόματι Πωλ Τόμσεν που ξέρει την Ελλάδα καλύτερα από μας για μας;

Τι να μας πουν οι αναλύσεις των ξένων περιοδικών, μπροστά στους σωτήρες της Ελληνικής Οικονομίας Παπανδρέου, Σαμαρά, Καρατζαφέρη και τον εγκάθετο της ΕΚΤ Παπαδήμο;

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Τα γλυφτρόνια

Επιτέλους τους πετύχαμε όλους μαζί, σε ερημική παραλία της Μυκόνου:













Τώρα ξέρουμε γιατί γίνονται όλα αυτά. Ο ένας γλύφει τον κώλο του άλλου κι όλοι καταλήγουν στην πατσαβούρα του 4ου Ράϊχ κα. Χιτλέρκελ.
Ο άτυχος και τυχερός ταυτόχρονα της παρέας: ο Καρατζαφύρερ.

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Η ΕΕ απείλησε την Ελλάδα με τη χαριστική βολή

Αναδημοσίευση από το http://www.badmoney.gr

Αποκάλυψη-σοκ κάνει στο σημερινό της φύλλο ρεπορτάζ στην γαλλική εφημερίδα Liberation , σύμφωνα με το οποίο την Δευτέρα κατά την διάρκεια της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ οι ηγέτες της ΕΕ απείλησαν να αφήσουν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει.

Η κεντρική ιδέα που επεξεργάζεται το ρεπορτάζ του J. Quatremer είναι τι θα γινόταν εάν η ευρωζώνη παρατούσε την Ελλάδα στην τύχη της. Σύμφωνα με το συντάκτη «το ερώτημα τέθηκε στα παρασκήνια της Συνόδου».

Στο μέτρο που η Αθήνα δεν δείχνει σημεία ανάκαμψης, όλο και περισσότερα κράτη μεταξύ των οποίων η Γερμανία, η Φινλανδία ή η Ολλανδία αναρωτιούνται αν θα πρέπει να σταματήσουν να πληρώνουν το λογαριασμό: μετά τα 110 δις που έχουν πληρώσει από το Μάϊο του 2010 η ευρωζώνη θα πρέπει να πληρώσει μια νέα βοήθεια 130 δις εκ των οποίων τα 90 μέχρι το τέλος Μαρτίου ώστε να αποφύγει τη χρεοκοπία του τραπεζικού τομέα και τη στάση πληρωμών.

«Συνεπώς η κατάσταση είναι επείγουσα», σημειώνει το ρεπορτάζ.

Ακολούθως γίνεται αναφορά στη κλειστή συνάντηση με το Λουκά Παπαδήμο για ενημέρωση αναφορικά με την πορεία του PSI και σημειώνεται ότι το κλίμα ήταν τεταμένο οπότε παρατίθενται σχόλια ανώνυμου διπλωμάτη που συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις.

Η Αθήνα μας κοροϊδεύει

«Η Αθήνα μας κοροϊδεύει. Από τον Ιανουάριο του 2011 η Κυβέρνηση έχει σταματήσει να υλοποιεί τις μεταρρυθμίσεις θεωρώντας ότι όπως και να ’χει θα πληρώσουμε για να σώσουμε το ευρώ, αυτό όμως δεν μπορεί να συνεχιστεί. Εάν η μετάδοση της κρίσης δεν απειλούσε την Ισπανία και την Ιταλία θα παρατούσαμε την Ελλάδα την ίδια στιγμή. Μόλις όμως αυτές οι χώρες θα αποφύγουν τον κίνδυνο, δεν αποκλείεται να την αφήσουμε στην τύχη της, γιατί το ισοζύγιο είναι σε βάρος μας».

Παράλληλα ο συντάκτης επικαλείται πρόσωπο κοντά στον Πρόεδρο Σαρκοζί σύμφωνα με τον οποίο «όλοι αναρωτιούνται εάν πρόκειται να δούμε ποτέ ανάκαμψη της Ελλάδος», όπως συνέβη με την περίπτωση της Ιρλανδίας και Πορτογαλίας σχολιάζει ο συντάκτης και συνεχίζει με πληροφορίες από το Ελυζέ.

«Εάν οι Έλληνες δεν θέλουν να προχωρήσουν, τόσο το χειρότερο για τους ίδιους. Υπάρχουν ιθύνοντες που για λόγους ιδεολογικούς, όπως ο κ. Σόιμπλε, θέλουν να χρεοκοπήσει η Ελλάδα και να εγκαταλείψει το ευρώ, ως ο μόνος τρόπος να διορθώσει την αμαρτία που ήταν ευθύς εξ αρχής η είσοδός της στο ενιαίο νόμισμα το 2001».

Λάθος η επίσπευση της χρεοκοπίας

Η ιδέα όμως να επισπευσθεί η χρεοκοπία της Ελλάδος θα ήταν λάθος για το Παρίσι, σχολιάζει ο δημοσιογράφος και συνεχίζει παραθέτοντας την άποψη του Stephane Déo οικονομολόγου και επικεφαλής της τράπεζας UBS

«Αυτή η ιδέα είναι τρομακτική και θα ήταν καταστροφή για την Ελλάδα που θα κατέρρεε. Ακόμα και η ολική παραγραφή του ελληνικού χρέους πιθανόν δεν θα επαρκούσε για να ξανασηκωθεί η χώρα στα πόδια της».

Σύμβουλος του Σαρκοζί εξάλλου υποστηρίζει ότι «το να υποχρεωθούν οι Έλληνες να αποπληρώσουν κατά προτεραιότητα τους πιστωτές πρίν από κάθε άλλη δημόσια δαπάνη, όπως κάναμε για τις αφρικανικές χώρες, είναι καλή ιδέα του Σόιμπλε» αυτό θα τους καθησύχαζε όλους προσθέτει ο συντάκτης.

Ο ίδιος σύμβουλος υποστηρίζει «Στην παρούσα συγκυρία υπάρχει μια δυσοίωνη αντίθεση μεταξύ εκείνων που επιζητούν την ελληνική χρεοκοπία και εκείνων στην Ελλάδα που είναι πεπεισμένοι ότι οι Ευρωπαίοι θα υποχρεωθούν να πληρώσουν ότι και να κάνουν οι ίδιοι».

Η ζημιά θα είναι σε βάρος της Τράπεζας της Ελλάδος

Αναφερόμενος στην στάση της ΕΚΤ ο συντάκτης υποστηρίζει ότι «η ΕΚΤ πήρε τα μέτρα της απομονώνοντας την Αθήνα. Επέτρεψε στην Τράπεζα Ελλάδος να τροφοδοτήσει με ρευστό τις εμπορικές της τράπεζες που αντιμετώπιζαν μαζική απόσυρση καταθέσεων με αντάλλαγμα υποβαθμισμένες εγγυήσεις που κανένας δεν θέλει».

«Σε περίπτωση χρεοκοπίας, η ζημιά θα είναι σε βάρος της Τράπεζας Ελλάδος και όχι της ΕΚΤ», τονίζει η Laurence Boone, οικονομολόγος της Bank of America.

Στην τελευταία παράγραφο του άρθρου ο δημοσιογράφος παραθέτει πάλι άποψη προερχόμενη από το Ελυζέ:

«Εν τω μεταξύ η ευρωζώνη αποφάσισε να επιμηκύνει όσο χρειαστεί τις βοήθειες προς Ιρλανδία και Πορτογαλία που κάνουν το χρέος τους. Αυτός είναι ένας τρόπος να δείξει στις αγορές ότι τα ερωτηματικά για την Ελλάδα αφορούν αποκλειστικά την Ελλάδα και κανέναν άλλον», καταλήγει.

Τέλος αναδημοσίευσης

Σιχαμεροί προδότες και απάτριδες που μας κυβερνάτε. Μπορείτε ακόμα να σώσετε το τομάρι σας από το εκτελεστικό απόσπασμα που θα έρθει για εσάς. Μπορείτε έστω και τώρα να ζητήσετε από τη Φράου Γελάδα του 4ου Ράϊχ να μας δώσει τις πολεμικές αποζημιώσεις και τα κατοχικά δάνεια που μας χρωστάει, φυσικά επαυξημένα με τους ανάλογους τόκους. Είμαι σίγουρος πως ο τρισάθλιος σακάτης της που ζητάει την άμεση αποπληρωμή όλων των δανειστών κατά προτεραιότητα, θα τα δώσει χωρίς πρόβλημα. Αλλιώς κλείστε από τώρα ελικόπτερα να σας περιμένουν πάνω απ τη βουλή, μήπως και γλυτώσετε.

Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

Χαιρετίσματα στην εξουσία

Γεια σου ρε ΓΑΠ!!! Που με πολύ θράσος, είτε από την Ελλάδα όποτε τύχει να την επισκεφτείς, είτε από την Κόστα Ρίκα που είσαι τώρα, έσπευσες να διαμηνύσεις στον εισαγγελέα Πεπόνη ότι είσαι στο απυρόβλητο διότι η προηγούμενη κυβέρνηση απέκρυψε πάνω από 10% του εθνικού χρέους, δηλαδή από 16% που ήταν πραγματικά το παρουσίασε σαν 6%. Φυσικά έσπευσες να προσθέσεις σε ένα χρέος που ήταν περίπου 9% και τα χρέη των ΔΕΚΟ για να φαίνεται πιο μεγάλο και να μας παραδώσεις χωρίς βαζελίνη στα χέρια των Εβραίων τοκογλύφων, των Ναζί και των ακολούθων τους.

Γεια σου ρε Σαμαρά!!! Που έχεις το θράσος να νομίζεις ότι θα πάρεις τους ψήφους των Χριστιανών που μέχρι τώρα ψήφιζαν Καρατζαφέρη, ερχόμενος σε συμφωνία με το Ρώσο Πατριάρχη και κάνοντας συμφωνίες με τους Ρώσους νομίζοντας ότι οι Αμερικάνοι είναι Αμερκανάκια και θα σε αφήσουν όπως είχαν αφήσει παλιότερα και τον πρώην καταλληλότερο να κάνει συμφωνία.

Γεια σου ρε Καρατζαφέρη!!! Που έχεις το θράσος και λες μέσα στη Βουλή ότι οι πολιτικοί αρχηγοί δεν πρέπει να υπογράψουν συμφωνίες με τους δυνάστες μας, αλλά να βασιστούν οι ξένοι στην πολιτική σας τιμή. Και το έλεγες χωρίς να ντρέπεσαι, χωρίς το παραμικρό κοκκίνισμα!!! Ποια πολιτική τιμή; Αυτή της κωλοτούμπας; Αυτή του «λεφτά υπάρχουν»; Αυτή του «θα επαναδιαπραγματευτώ με την τρόϊκα τους όρους του δανείου»; Αυτή την ίδια πολιτική τιμή που έχει φέρει την Ελλάδα εδώ που είναι; Την πολιτική τιμή που προκάλεσε είκοσι τοις εκατό καταγεγραμμένη ανεργία και χιλιάδες λουκέτα καθημερινά; Για διευκρίνησέ μας παρακαλώ...

Γεια σου ρε Πάγκαλε!!! Κυλιόμενη μπάλα λίπους που με απύθμενο θράσος απάντησες στον Καρατζαφέρη στο πιο πάνω θέμα – αυτό της τιμής – ότι «τέτοια θέματα δεν πρέπει να θίγονται γιατί δυσφημούν την Ελλάδα στο εξωτερικό»!!!! Ποιος; Ο Πάγκαλος!!! Ο ίδιος Πάγκαλος που σε όλα τα Ευρωπαϊκά ΜΜΕ έλεγε τους Έλληνες γενικά και τους Δημόσιους Υπαλλήλους ειδικά, «κοπρίτες και χαραμοφάηδες». Ο ίδιος Πάγκαλος που διεμήνυε σε όλους πως «μαζί τα φάγαμε». Ο ίδιος Πάγκαλος που «φταίνε οι αγρότες για την οικονομία, αφού για να τους δίνουμε επιδοτήσεις δανειζόμαστε και οι αγρότες αγόραζαν Μερσεντές με τις επιδοτήσεις». Φυσικά αποκρύπτοντας εντέχνως το ότι οι επιδοτήσεις ερχόντουσαν κατευθείαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι από την Ελληνική Κυβέρνηση.

Γεια σου ρε Χρυσοχοΐδη!!! Που με περισσό θράσος μας είπες ότι «δε διάβασες το μνημόνιο γιατί ήσουνα απασχολημένος τω καιρώ εκείνω». Κι όταν σε έκραξαν ακόμα και οι πέτρες, έσπευσες να διακιολογηθείς λέγοντας πως είσαι «Πόντιος και σαν Πόντιος η γλώσσα μου προέτρεξε και είπε αυτό που είχε γίνει». Δηλαδή αν δεν ήταν Πόντιος θα ήταν ένας άλλος, απλός, κοινός απατεώνας από τους 155 που ψήφισαν το μνημόνιο τότε. Άραγε πόσοι από το σκυλολόι των 155 το είχαν διαβάσει πριν με ευκολία καταδικάσουν στην ανέχεια το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού πληθυσμού;

Γεια σου ρε Παπαϊωάννου!!! Που με το θράσος του ανθρώπου που προσπαθεί να καλύψει τα ακάλυπτα, διαμηνύεις στους εισαγγελείς που ζήτησαν τη δίωξη του ΓΑΠ και του άχρηστου Παπακωνσταντίνου πως δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους γιατί τόλμησαν να ενοχλήσουν το ζεύγος των ανικανότερων. Πραγματικά είσαι η προσωποποίηση της «ανεξάρτητης δικαιοσύνης».

Γεια σου ρε Λοβέρδο!!! Που χωρίς όρια θράσους διαμηνύεις στον κόσμο όλο πως «αν πειραχτεί μια τρίχα του ανικανότερου θα γίνει μακελειό». Διαβίβασε στους υπόλοιπους δελφίνους και στους βολευτές του κομματίδιού σου, πως ο άνθρωπος που μας κορόιδεψε και μας φτώχυνε, αν συνεχίσει να είναι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, τότε θα γίνει πραγματικά μακελειό. Κι αυτό δεν είναι προειδοποίηση, είναι απειλή.

Γεια σου ρε Παπαδήμο!!! Που σα γνήσιο φερέφωνο των Εβραίων τοκογλύφων, απειλείς με πρωτόγνωρο θράσος για μη πολιτικό, πως «αν δεν πάρουμε τη δόση, θα καταστραφούμε», προφανώς πιστεύοντας πως αυτή τη στιγμή είμαστε στα καλύτερά μας και ότι ο λαός ζει στην ευμάρεια και την καλοπέραση, όπως εσύ και οι 300 που λυμαίνονται το κοινοβούλιο. Δεν έχεις καταλάβει ακόμα πως να απειλείτε πως θα καταστραφούμε δεν πιάνει πλέον; Η κατάσταση που ζούμε τώρα είναι σαν να μας λιώνεις τα δάχτυλα ένα ένα με το σφυρί και να μας λες πως αν γυρίσουμε στη δραχμή θα μας βγάλεις και τα νύχια. Και λοιπόν; Έτσι κι αλλιώς τα δάχτυλά μας έχουν παραλύσει από το λιώσημο και δεν πρόκειται να καταλάβουμε τίποτα αν μας βγάλεις και τα νύχια.

Γεια σου ρε Σημίτη!!! Ο Μπαμπινιώτης στο λήμμα «θρασύς» πρέπει να βάλει από κάτω μια φωτογραφία σου, αφού τολμάς να λες ότι η Ελλάδα ξοδεύει πάρα πολλά σε εξοπλιστικές δαπάνες τις οποίες πρέπει «να τις μειώσουμε ή να τις … καταργήσουμε γιατί πλέον η Τουρκία δεν είναι εχθρός μας»! Ξέχασες προφανώς, ότι ο υπουργός Αμυνας των Κυβερνήσεών σου, κατηγορείται ότι αγόραζε υποβρύχια που μπατάρουν, αεροπλάνα τυφλά χωρίς ραντάρ και η Κυβέρνησή σου έκλεισε τεράστιες συμφωνίες για συστήματα ασφαλείας Ολυμπιακών Αγώνων που δεν δούλεψαν ποτέ!
Δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων για εξοπλισμούς, που η χώρα μας δεν είχε καν τη δυνατότητα να σκεφτεί ότι θα αποκτήσει! Αγορές εξοπλισμών με την μέθοδο Offset (από τις ΗΠΑ κυρίως), δηλαδή, «πουλάω αεροπλάνα, δεν έχεις λεφτά, σου βρίσκω τράπεζα να σου δανείσει κι εσύ απλά τα παραλαμβάνεις»!!! Το κυριότερο που ξέχασες να μας πεις κ. Σημίτη είναι ότι επί των ημερών σου, η Γερμανία, άλωσε την Ελληνική αγορά και μια παρωνυχίδα ήταν το σκάνδαλο της Siemens. Και όλως τυχαίως, την περίοδο αυτή, στέλεχος του Γερμανικού Κυβερνόντος κόμματος ήταν ο αδελφός σου!!!
Την ίδια επίσης περίοδο οι αγρότες έγιναν όσο πιο φτωχοί μπορούσαν να γίνουν, αφού ελέγχοντας τους αγροτικούς συνεταιρισμούς κράταγες τα αγροτικά προϊόντα σε απίστευτα χαμηλές τιμές, για να κρατήσεις και τον πληθωρισμό χαμηλά, σκύβοντας τη μέση στους Γερμανούς με το έκτρωμα που έβγαλαν και που λεγόταν Κοινή Αγροτική Πολιτική, δεχόμενος τα πάντα για να μπει η Ελλάδα στο ευρώ και να πάρεις μερικά δις από τη Goldman Sachs.

Αγαπητοί μου πολιτικοί που προκαλείτε το δημόσιο αίσθημα με αυτά που λέτε και κάνετε, έχετε υπόψη σας ότι υπάρχει και το Γουδί για τους προδότες και σύντομα οι περισσότεροι σας θα καταλήξετε εκεί. Γεια σας!!!

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2012

AΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ

Τα ψέματα που σχετίζονται με τα διάφορά τέλη αρχίζουν από το ίδιο το όνομά τους. Ένα τέλος επιβάλλεται ως αντιστάθμισμα για μια υπηρεσία που προσφέρει το Δημόσιο ή ένας ΟΤΑ (π.χ. τέλη καθαριότητας, ηλεκτροφωτισμού κλπ). Τα ψευδεπίγραφο τέλος επιτηδεύματος είναι απλά ένας κεφαλικός φόρος που δεν έχει καμία σχέση με προσφερόμενες υπηρεσίες. Εξίσου ψευδεπίγραφη είναι και η εισφορά αλληλεγγύης, αφού τα ποσά που συλλέγονται γι'αυτήν θα καταλήξουν στις τσέπες των τοκογλύφων δανειστών-ντόπιων και ξένων.
Η επιβολή των μέτρων αυτών είναι αντικοινωνική αφού καταληστεύουν τα χαμηλά εισοδήματα, βαθαίνουν την ύφεση και οδηγούν τη χώρα στη χρεωκοπία. Είναι επιπλέον αντισυνταγματική: το τέλος επιτηδεύματος είναι ένας κεφαλικός φόρος που επιβάλλεται σε μια κατηγορία φορολογουμένων (κατά παράβαση του άρθρου 78§1 Σ.-με την ίδια λογική αύριο π.χ. θα μπορούσε να επιβληθεί κεφαλικός φόρος 300 ευρώ για τους κατοίκους της Κρήτης) και μάλιστα ανεξάρτητα από τη φοροδοτική τους ικανότητα (κατά παράβαση του άρθρου 4§5 Σ.: ίδιο ποσό ο μεγαλοδικηγόρος με τον μαχόμενο, ίδιο ποσό ο εργοδότης με τον εργαζόμενό του- π.χ. ο εργοδότης δικηγόρος με τον μισθωτό του συνεργάτη).
Αντίστοιχα αντισυνταγματική είναι και η εισφορά αλληλεγγύης αφού καταβάλλεται μόνο από τα φυσικά και όχι από τα νομικά πρόσωπα (που έχουν και μεγαλύτερη φοροδοτική ικανότητα), επιβαρύνει τους πιο συνεπείς φορολογούμενους και όχι τους κατά συνήθεια φοροδιαφεύγοντες, ενώ επιπλέον υπολογίζεται και επί αυτοτελώς φορολογούμενων εισοδημάτων (π.χ. τόκων, μερισμάτων κλπ) που μόνο προαιρετικά δηλώνονται με τη φορολογική δήλωση.
Για όλους αυτούς τους λόγους έχουμε κάθε δικαίωμα να αρνηθούμε την πληρωμή των τελών. Και για ένα ακόμα σημαντικότερο. Η κυβέρνηση και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα στηρίζονται πάνω στην είσπραξη αυτών των τελών (και γι'αυτό προσπαθούν να την επιβάλλουν με κάθε μέτρο, όπως με τον συμψηφισμό της επιστροφής φόρων ή την απ'ευθείας παρακράτηση από τους μισθούς). Ένα μαζικό κίνημα πολιτικής ανυπακοής μπορεί να τους κλυδωνίσει και σε συνδυασμό με τις απεργίες και τις καταλήψεις στους χώρους δουλειάς να τους ανατρέψει.

H κυβέρνηση προσπαθεί να αποφύγει αυτό το ενδεχόμενο κατατρομοκρατώντας τον κόσμο. Η τερατολογία που διαδίδεται από διάφορα παπαγαλάκια είναι ενδεικτική
Ψέμα 1ο Εάν δεν πληρώσουμε τα τέλη θα μας κλείσουν φυλακή.
Σύμφωνα με το άρθρο 25 ν.1882/90, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 3 ν.3943/2011 αδίκημα πλημμεληματικού χαρακτήρα θεωρείται η μη καταβολή βεβαιωμένων χρεών άνω των 5.000 ευρώ πέραν των 4 μηνών. H πράξη παραμένει ατιμώρητη αν εξοφληθεί το χρέος. Η διάταξη που θεωρεί αυτόφωρο το αδίκημα είναι αντισυνταγματική (αντίθετη στα άρθρα 2§1 και 7§1 Σ), ενώ και με την εγκύκλιο 1/2011 του Εισαγγελέα ΑΠ συνιστάται η εφαρμογή του αυτοφώρου μόνο στις κακουργηματικές πράξεις (φοροδιαφυγή άνω των 150.000 ευρώ, για τον ΦΠΑ 75.000 ευρώ)
Ψέμα 2ο Οσοι είμαστε επαγγελματίες δεν θα μπορούμε να δουλέψουμε, αφού δεν θα μας θεωρούν φορολογικά στοιχεία.
Σύμφωνα με το άρθρο 36 παράγραφος 8α του ΚΒΣ ο προϊστάμενος της ΔΟΥ δεν θεωρεί στοιχεία όταν υφίσταται ληξιπρόθεσμη οφειλή άνω των 6.000 ευρώ. Για τον υπολογισμό της οφειλής δεν λαμβάνονται υπόψη οι προσαυξήσεις.
Ψέμα 3ο Εάν δεν πληρώσουμε θα μας πάρουν τους μισθούς και τις συντάξεις και δεν θα χουμε να φάμε
Σύμφωνα με το άρθρο 31 του ΚΕΔΕ (Κώδικας Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων) δεν επιβάλλεται κατάσχεση σε μισθό, σύνταξη ή άλλη περιοδική παροχή που είναι κατώτερη των 1.000 ευρώ. Είναι δυνατή η κατάσχεση μέχρι του ¼ μισθού ή σύνταξης, εφόσον αυτό που απομένει δεν είναι κατώτερο από 1.000 ευρώ.
Ψέμα 4ο Εάν δεν πληρώσουμε τα τέλη θα μας πάρουν τα σπίτια.
Σύμφωνα με την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 Σ.), δεν μπορεί να ληφθεί το επαχθές μέτρο της κατασχέσεως ακινήτου μεγάλης αξίας για την εξόφληση μικρής απαιτήσεως, αν ο σκοπός αυτός μπορεί να επιτευχθεί με ηπιότερα και αποτελεσματικότερα μέτρα

Ποια εντέλει είναι η συνέπεια της μη πληρωμής:
1η συνέπεια: Οποιος δεν πληρώσει επιβαρύνεται με 1% προσαύξηση το μήνα επί του ποσού (άρθρο 6 ΚΕΔΕ). Δηλαδή αν οφείλει τέλος επιτηδεύματος (και αυτό δεν κριθεί αντισυνταγματικό) επιβαρύνεται με 3 ευρώ μηνιαίως
2η συνέπεια: Οποιος δεν πληρώσει δεν μπορεί να πάρει φορολογική ενημερότητα προκειμένου να εισπράξει χρήματα από το Δημόσιο, ΝΠΔΔ, ΟΤΑ για ποσά άνω των 1.500 ευρώ. Για την ακρίβεια σύμφωνα με την ΠΟΛ 1124/27-5-11 στην περίπτωση αυτή εκδίδεται βεβαίωση οφειλής και είτε το οφειλόμενο ποσό συμψηφίζεται είτε καταβάλλεται από τον οργανισμό πληρωμής στην εφορία. Σε περίπτωση που τα χρήματα εισπράττονται μέσω της εφορίας, αυτή προβαίνει σε συμψηφισμό και για οφειλές που είναι κατώτερες των 1.500 ευρώ (ΑΥΟ 1109793/6134-11/0016/ΠΟΛ 1223/24-11-99). Στην κατηγορία αυτή δεν υπάγονται μισθωτοί ή συνταξιούχοι των ανωτέρω φορέων ή αγρότες για την είσπραξη αποζημιώσεων ή επιχορηγήσεων και επιδοτήσεων
3η συνέπεια: Οποιος δεν πληρώσει δεν μπορεί να πάρει φορολογική ενημερότητα για να πουλήσει το ακίνητό του (ΠΟΛ 1223/24-11-99).Για την ακρίβεια σύμφωνα με την ΠΟΛ 1124/27-5-11 στην περίπτωση αυτή εκδίδεται βεβαίωση οφειλής και το ποσό που οφείλεται παρακρατείται από το τίμημα του ακινήτου. Ο αγοραστής δεν υποχρεούται να προσκομίσει φορολογική ενημερότητα.
Σε κάθε περίπτωση αν το χρέος ρυθμισθεί και καταβληθεί η πρώτη δόση εκδίδεται φορολογική ενημερότητα ισχύος ενός μηνός (ΠΟΛ 1047/28-2-2008) και θεωρούνται φορολογικά στοιχεία
Συνεπώς ακόμα κι αν κάποιος δεν πληρώσει, η τυχόν οφειλή θα καταβληθεί στις ανωτέρω περιπτώσεις είτε μέσω του τιμήματος του ακινήτου, είτε μέσω συμψηφισμού

Η αλήθεια είναι ότι όσοι δεν θα πληρώσουν δεν είναι υποχρεωμένοι ούτε προσφυγή να κάνουν, ούτε να υποβάλουν δήλωση αδυναμίας πληρωμής στην εφορία (την οποία μάλιστα δεν είναι υποχρεωμένη να δεχθεί η εφορία). Κανονικά εάν ήμασταν σε ένα πραγματικό κράτος δικαίου η απόφαση ενός δικαστηρίου ότι ένα τέλος είναι αντισυνταγματικό θα έπρεπε να ενεργεί υπέρ όλων και με νεότερη νομοθετική ρύθμιση να επιστρέφονται σε όσους κατέβαλαν τα ποσά ως αχρεωστήτως καταβληθέντα ή να συμψηφίζονται με νεότερες οφειλές. Επειδή όμως βρισκόμαστε στην Ελλάδα, το Κράτος επικαλείται συνήθως ότι η δικαστική απόφαση ενεργεί μόνο υπέρ του διαδίκου που την κέρδισε και αρνείται την επιστροφή των ποσών ή σε εξαναγκάζει σε καινούργιες δικαστικές ενέργειες. Θα ήταν συνεπώς χρήσιμο όσοι έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν τουλάχιστον προσφυγή κατά του επιβαλλόμενου τέλους. Μαζί με τα ανωτέρω ψέματα κυκλοφορούν λοιπόν και διάφορες άλλες τερατωδίες που προσπαθούν να αποτρέψουν όσους θέλουν να μην πληρώσουν από το να κάνουν προσφυγή.
Ψέμα 1ο Για να καταθέσω προσφυγή πρέπει να πληρώσω το τέλος (ή το ½ αυτού)
Ουδέν αναληθέστερο: η άσκηση της προσφυγής δεν αναστέλλει μεν την υποχρέωση καταβολής του ποσού (για να ανασταλεί η υποχρέωση καταβολής πρέπει κάποιος να καταθέσει σχετική αίτηση αναστολής και να του χορηγηθεί), πλην όμως η καταβολή του ποσού ή μέρους αυτού δεν αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την κατάθεση ή την εκδίκαση της προσφυγής (η καταβολή του ½ του ποσού αποτελεί προϋπόθεση μόνο για την άσκηση έφεσης κατά της απόφασης που θα εκδοθεί και φυσικά μόνο επί του ποσού που θα καθορίζεται ως καταβλητέο με τη δικαστική απόφαση -άρθρο 93§3 Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, όπως τροποποιήθηκε με τον ν.3900/2010)
Ψέμα 2ο Η προσφυγή είναι πανάκριβη
Η αλήθεια είναι ότι η προσφυγή είναι πάμφτηνη. Το παράβολο για την προσφυγή είναι 2% επί του ποσού του φόρου που προσβάλλεται. Το 1/3 του ποσού του παραβόλου καταβάλλεται με την κατάθεση της προσφυγής και τα 2/3 κατά την εκδίκαση (άρθρο 277§3-4 ΚΔΔ). Κατώτατο όριο παραβόλου δεν προβλέπεται. Συνεπώς εάν κάποιος οφείλει τέλος επιτηδεύματος πρέπει να καταβάλει παράβολο 6 ευρώ (2% Χ 300 ευρώ) από τα οποία 2 ευρώ με την κατάθεση και 4 ευρώ κατά την εκδίκαση.
Η προσφυγή κατατίθεται στο αρμόδιο δικαστήριο (Διοικητικό Πρωτοδικείο) και πρέπει απαραίτητα να επιδοθεί με δικαστικό επιμελητή εντός προθεσμίας 20 ημερών από την λήξη της προθεσμίας άσκησής της και στην εφορία (άρθρο 126§1 ΚΔΔ).
Ψέμα 3ο Πρέπει να πληρώσω αμοιβή δικηγόρου
Για ποσά μέχρι 580 ευρώ δεν απαιτείται παράσταση δικηγόρου (άρθρο 27§2α ΚΔΔ)
Ψέμα 4ο Η προθεσμία άσκησης της προσφυγής έχει λήξει
Κυκλοφορεί η ψευδής φήμη ότι όποιος ήθελε να κάνει προσφυγή έπρεπε να την ασκήσει μέχρι την προθεσμία πληρωμής της πρώτης δόσης. Η προθεσμία για την άσκηση προσφυγής είναι 60 ημέρες από την ημέρα που θα λάβει κανείς το σχετικό πολυεκκαθαριστικό (άρθρο 66 ΚΔΔ)
Περαιτέρω, όποιος έχει την οικονομική δυνατότητα μπορεί να καταθέσει και αίτηση αναστολής της καταβολής του φόρου (το παράβολο στοιχίζει 100 ευρώ) αρκεί να μην έχει καταβάλει το φόρο (άρθρο 202 ΚΔΔ).
Σε κάθε περίπτωση βέβαια επισημαίνουμε ότι το ζήτημα δεν είναι πρωτίστως δικαστικό, αλλά πολιτικό. Η ανατροπή οποιασδήποτε κυβέρνησης που προσκυνάει τις επιταγές του Μνημονίου είναι η αναγκαία προϋπόθεση για να μπει φραγμός στην αναίρεση των κοινωνικών κατακτήσεων και συμβιβασμών μιας προηγούμενης περιόδου και στην καταβαράθρωση των λαϊκών στρωμάτων. Αποτελεί συνεπώς καθήκον όλων, δικηγόρων, δικαστικών επιμελητών, δικαστικών υπαλλήλων να συστρατευτούμε με τις απεργίες και τις καταλήψεις των εργαζομένων, να συσπειρωθούμε σε λαϊκές συνελεύσεις και επιτροπές γειτονιάς που θα δημιουργήσουν ένα ευρύ δίκτυο αλληλεγγύης, αντίστασης και ανατροπής.

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012

Πως το πρόβλημα της Ελλάδος μπορεί να λυθεί σε 5 λεπτά!

Δείτε τα παρακάτω στοιχεία:

«Το 2012, οι χώρες της Ομάδας των Επτά, καθώς και οι Ρωσία, Ινδία και Κίνα, θα δανειστούν 7,6 τρις δολάρια, ενώ οι αναλυτές προβλέπουν περαιτέρω αύξηση του κόστους κρατικού δανεισμού.

Σύμφωνα με το Bloomberg, Ιαπωνία και ΗΠΑ θα εξοφλήσουν ομόλογα ύψους 3 και 2.8 τρις....
δολαρίων αντιστοίχως.

Εάν προστεθούν και οι τόκοι, τότε το συνολικό μέγεθος για το 2012 ξεπερνά τα 8 τρις δολάρια.

Στην Ευρωζώνη, η Ιταλία θα πρέπει να αναχρηματοδοτήσει χρέος ύψους 428 δισ. δολαρίων και να δώσει άλλα 70 δισ. για τόκους. Ακολουθούν η Γαλλία με 367 και η Γερμανία με 285 δισ. δολάρια.

Στον Καναδά το αντίστοιχο ποσό είναι 221 δις, στη Βραζιλία 169, στη Βρετανία 165, στην Κίνα 121, στην Ινδία 57 και στη Ρωσία 13 δις.»

Με άλλα λόγια ζούμε σ’ έναν υπερχρεωμένο κόσμο! Πως φτάσαμε εδώ;

Στις 22 Δεκεμβρίου του 2011, διαβάσαμε στο τύπο:

«Τις κάνουλες της ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα άνοιξε χθες η ΕΚΤ, μοιράζοντας 489, 19 δις ευρώ σε 523 ευρωπαϊκές τράπεζες της Ευρώπης, απομακρύνοντας τον κίνδυνο ενός άμεσου πιστωτικού κραχ. Το ποσό αυτό ξεπέρασε σε μέγεθος όλες τις προβλέψεις και αποτελεί ρεκόρ δανεισμού από την κεντρική τράπεζα, ενώ ο ορίζοντας των τριών ετών αποτελεί το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που η ΕΚΤ έχει προσφέρει στην ιστορία της.Τα δάνεια χορηγήθηκαν με επιτόκιο κοντά στο 1%».

Τελικά για τις τράπεζες «λεφτά υπάρχουν»!

Η αυθαιρεσία των τραπεζών

To ερώτημα του τίτλου, θέτουν με άρθρο τους στη Le Monde, ο πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας Michel Rocard και ο οικονομολόγος Pierre Larrouturou. Προχωρούν και σε ένα ακόμα αγωνιώδες ερώτημα:

« Γιατί είναι τόσο δύσκολος ο κρατικός δανεισμός όταν οι τράπεζες εξασφαλίζουν άμεση πρόσβαση σε τεράστια ποσά;»

Και συνεχίζουν: «την ίδια στιγμή, σε πολλές χώρες, οι λαοί υποφέρουν από μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται από κυβερνήσεις τις οποίες οι αγορές αρνούνται να δανείσουν παρά μόνο με τόκους που ξεπερνούν το 6%, το 7% ή ακόμα και το 9%!

Με την ασφυξία που προκύπτει από τους τόκους, οι κυβερνήσεις αναγκάζονται να μειώσουν τις συντάξεις, τους μισθούς και τα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων και να κόψουν τις επενδύσεις, γεγονός που αυξάνει την ανεργία και οδηγεί άμεσα σε μία βαθιά και πολύ σοβαρή ύφεση.»

Και αναρωτιούνται: «είναι όμως φυσιολογικό, σε περίοδο κρίσης, οι ιδιωτικές τράπεζες, που επιχορηγούνται συνήθως με 1% από τις κεντρικές τράπεζες, να απολαμβάνουν τόκους ύψους 0.01% , όταν στην ίδια περίοδο , κάποια κράτη είναι υποχρεωμένα να πληρώνουν τόκους 600 ή 800 φορές υψηλότερους;» Δεν είναι, αλλά οι χρηματαγορές δεν λειτουργούν με τέτοιες…αρχές!

Υπάρχει λύση;

Ο Rocard και ο Larrouturou προτείνουν στην ΕΚΤ να υιοθετήσει την πολιτική που ακολούθησε η FED για να διασώσει το χρηματοπιστωτικό της σύστημα, δηλαδή «τα παλιά κρατικά χρέη να αναχρηματοδοτηθούν με επιτόκια κοντά στο 0%»

Στο επιχείρημα ότι για να γίνει αυτό απαιτείται αλλαγή των ευρωπαϊκών συνθηκών, οι αρθρογράφοι απαντούν: «η ΕΚΤ δεν δικαιούται να δανείζει στα κράτη – μέλη, αλλά δικαιούται να δανείζει χωρίς περιορισμούς κρατικούς οργανισμούς ( άρθρο 21.3 του καταστατικού του ευρωπαϊκού συστήματος κεντρικών τραπεζών) αλλά και διεθνείς οργανισμούς (άρθρο 23 ).

Επομένως, η ΕΚΤ μπορεί να δανείσει με 0.01% την «ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων» (EIB) ή τα κρατικά ταμεία παρακαταθηκών και δανείων, τα οποία στη συνέχεια θα δανείζουν αντίστοιχα με 0.02% τα ίδια τα κράτη, για να μπορέσουν να εξυπηρετήσουν τα παλαιά τους χρέη».

Πότε μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; «τίποτε δεν μας εμποδίζει να βάλουμε σε λειτουργία έναν τέτοιο μηχανισμό και μάλιστα μέσα στον Ιανουάριο! Είναι επείγον πια να στείλουμε στους λαούς ένα ξεκάθαρο σήμα: η Ευρώπη δεν είναι στα χέρια στον οικονομικών λόμπι. Είναι στην υπηρεσία των πολιτών!» Kαταλήγουν.

Γιατί δεν επιλέγεται η λύση;

Μια πρώτη απάντηση, λοιπόν, δίνουν οι αρθρογράφοι λέγοντας ότι «η Ευρώπη είναι στα χέρια των οικονομικών λόμπι»

Την άποψη αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει στους Financial Times, ο Robin Wigglesworth, σημειώνοντας: «οι τοποθετήσεις των hedge funds εναντίον του ευρώ ανήλθαν σε επίπεδα ρεκόρ την τελευταία εβδομάδα του 2011…….Ο αριθμός των θέσεων short στο ευρώ –στις οποίες οι επενδυτές ευνοούνται από πτώση των τιμών- ξεπέρασε τον αριθμό των θέσεων long κατά το μέγεθος ρεκόρ των 127.900 συμβολαίων στις 27 Δεκεμβρίου, έναντι 113.700 συμβολαίων στην προηγηθείσα εβδομάδα».

Είναι, όμως, μόνο τα οικονομικά λόμπι;

«Το 2011 ήταν η καλύτερη χρονιά εδώ και 10 χρόνια» όσον αφορά την κατανάλωση των νοικοκυριών στη Γερμανία, ανακοίνωσε τη Δευτέρα η γερμανική ομοσπονδία των εμπορικών επιμελητηρίων DIHK.

Η ανεργία στη Γερμανία βρίσκεται σήμερα στο χαμηλότερο επίπεδο τουλάχιστον των τελευταίων 20 χρόνων, το οποίο ευνοεί μια πολύ σθεναρή ανάκαμψη της οικονομίας από τα μέσα του 2009 και παρά τις ενδείξεις κλονισμού της γενικής οικονομικής κατάστασης τους τελευταίους μήνες του 2011. Το ποσοστό ανεργίας έπεσε κάτω από το όριο του 7%, στα χαμηλότερα επίπεδά του εδώ και περισσότερα από 20 χρόνια»!

Κάποιοι επομένως, επωφελούνται από την κρίση!

Υπάρχουν βέβαια και πολλές θεωρίες συνωμοσίας, αλλά ας τις αφήσουμε κατά μέρος.

Συμπέρασμα: Πριν από μερικούς μήνες ο πρώην Πρόεδρος της Κομισιόν κ. Ρομάνο Πρόντι, είχε πεί οτι «το πρόβλημα της Ελλάδος, θα μπορούσε να είχε λυθεί σε 5 λεπτά». Ο Rocard μας λέει τώρα ότι το πρόβλημα της ευρωζώνης, μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσα στον Ιανουάριο! Και το ερώτημα είναι οι …Μερκοζί γιατί δεν υιοθετούν λύσεις σαν κι αυτές που προτείνει ο Rocard; Μήπως, όντως, η Ευρώπη είναι όμηρος στα χέρια των οικονομικών λόμπι και οι πολιτικοί ηγέτες της χορεύουν στους ρυθμούς των αγορών;

Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

Κίμων

Γιατί ο Κίμων έφυγε γρήγορα - γρήγορα από το σημείο του ελέγχου της αστυνομίας;


Είχε ραντεβού με τη μακιγιέζ του για το eye-liner!!!