Δημιουργικά οικονομικά

Λειτουργία του χρηματοοικονομικού συστήματος:
Ας υποθέσουμε ότι σε μια χώρα, λ.χ. Ελλάδα, μια δεδομένη στιγμή δεν κυκλοφορεί ούτε ένα ευρώ, ούτε ένα λεπτό, ούτε το παραμικρό είδος νομίσματος. Επειδή πλέον ο χρυσός που βρίσκεται στα εθνικά θυσαυροφυλάκια δεν αντικατοπτρίζει τις ανάγκες μιας χώρας σε ρευστό, η κυβέρνηση της χώρας στρέφεται προς το Νομισματοκοπείο και δίνει εντολή να "κόψει" χρήματα. Το Νομισματοκοπείο, ξέροντας πως δεν υπάρχει ο ανάλογος χρυσός για να καλύψει τη ζήτηση, ζητάει από την κυβέρνηση να υπογράψει ένα ομόλογο, δηλαδή να ομολογήσει πως χρωστάει χρυσό στο Νομισματοκοπείο και πως με τη λήξη του ομολόγου, ή θα προσθέσει χρυσό στα ταμεία ή θα φέρει χρήματα. Υπογράφεται το ομόλογο και κόβονται τα χρήματα. Ας υποθέσουμε πως κόπηκαν 1.000.000 €. Στη συνέχεια οι τράπεζες ζητάνε χρήματα από την κυβέρνηση, τα οποία τα παίρνουν υπογράφοντας αντίστοιχα ομόλογα. Οι τράπεζες παίρνουν τα χρήματα και αρχίζουν τις χορηγήσεις, δηλαδή τα δάνεια, βάζοντας τον αντίστοιχο τόκο, π.χ. 10%. Ας υποθέσουμε πως όλοι οι δανειστές δανείζονται τα χρήματα για ένα χρόνο και πως όλοι είναι συνεπείς στις πληρωμές τους κι έτσι την επόμενη χρονιά, βασιζόμενοι στον τόκο 10% που επιβάλλουν οι τράπεζες, πρέπει να βρίσκονται στα ταμεία των τραπεζών 1.100.000 €. Σωστά;
Σωστά.
Πως όμως; Αφού όπως προείπαμε στο κράτος αυτό δεν κυκλοφορούσε δεκαράκι τσακιστό πριν το δάνειο. Που θα βρεθούν τα 100.000€ παραπάνω, τη στιγμή που μπήκαν στην αγορά 1.000.000€;
Αυτό αγαπητοί φίλοι ονομάζεται έλλειμμα.
Ας υποθέσουμε τώρα καλοί μου φίλοι πως η χώρα αυτή, η οποία κάποτε είχε μια τεράστια πρωτογενή παραγωγή - δηλαδή αγροτικό κυρίως τομέα - υπακούοντας και σκύβοντας τη μέση στους ευρωπέους "φίλους" της, υπογράφει κάποιες συνθήκες οι οποίες σκοτώνουν τον αγροτικό τομέα (π.χ. Ευρωπαϊκή Κοινή Αγροτική Πολιτική ή Κ.Α.Π.) και επιτρέπουν αθρόες εισαγωγές αγροτικών προϊόντων από τριτοκοσμικές χώρες, σταματώντας την εγχώρια αγροτική παραγωγή. Ταυτόχρονα, στρεφόμενη ολοένα και περισσότερο σε μια αντιπαραγωγική Δημόσια Διοίκηση, με τεράστιες ιδοκτησίες χωρίς δυνατότητα κέρδους λόγω ενός δυσκίνητου γραφειοκρατικού συστήματος, δανείζεται όλο και περισσότερο για να καλύψει τα κενά της πρωτογενούς παραγωγής, η οποία θα μπορούσε να καλύψει αυτό το έλλειμμα δανεισμού με την εισροή κεφαλαίων από εξαγωγές.
Πως σκατά θα καταφέρει χωρίς εξαγωγές να καλύψει το έλλειμμά της, τη στιγμή που απ τη βαριά φορολογία οι βιομηχανίες έχουν φύγει από την Ελλάδα και οι αγρότες δεν παράγουν πλέον λόγω έλλειψης κέρδους απ' την παραγωγή;
Η λογιστική των άκαπνων, άμαχων, άχρηστων πολιτικών μας με τις διαδοχικές αυξήσεις όλων των φόρων, με μαθηματική ακρίβεια θα καταστρέψει τα λίγα που έχουν απομείνει, αφού όχι μόνο δε βοηθάει τις λίγες εξαγωγές που έχει η φουκαριάρα πατρίδα μας, αλλά τις καταρρακώνει.
Φίλοι κυβερνώντες.
Ήρθε ο καιρός να κάνετε κάτι γι αυτή την καημένη χώρα, εκτός από να γεμίζετε τις τσέπες σας και τις κοιλιές σας.
Σταματήστε αυτά τα εντελώς άχρηστα μέτρα που δεν πρόκειται να αποδόσουν καρπούς κι αρχίστε να κάνετε πράγματα που θα μας βοηθήσουν.
Τονώστε τον αγροτικό τομέα, βρίσκοντας αγορές για εξαγωγές.
ΜΕΙΩΣΤΕ τους φόρους και κυριότερα το Φ.Π.Α. για να μπορέσουν να έρθουν επενδυτές να φτιάξουν κάτι.
Πιστεύω κάποια στιγμή να ξυπνήσετε και να καταλάβετε ότι όλοι εμείς που σας εκλέξαμε, εμείς θα σας στείλουμε στα σπίτια σας. Και μάλιστα με κλωτσιές και μπουνιές.
Κι αυτό δεν είναι προειδοποίηση, είναι απειλή...