- Που να στα λέω. Μπαίνω προχτές το βράδυ σ' ένα σπίτι που πίστευα ότι ήταν άδειο. Όπως μπαίνω σ' ένα δωμάτιο, ξαφνικά ανάβει το φως και κλείνει η πόρτα. Το δρόμο μου τον έκοβε ένας τεράστιος αράπης, ο οποίος είχε βγάλει απ' το παντελόνι του ένα πράμα κολλητέ, σαν το μπράτσο μου χοντρό. Με κοίταγε λοιπόν και την έπαιζε.
- Τι λες ρε μεγάλε; Και τι έγινε μετά;
- Ευτυχώς αδερφέ που με πήδηξε. Αν μου το 'χε φέρει αυτό το πράμα στο κεφάλι θα με 'χε αφήσει στον τόπο!!!!
Έτσι ακριβώς γίνεται και στην Ελλάδα σήμερα. Έχουμε όλους τους μεγαλοαπατεώνες που λυμαίνονται το κοινοβούλιο και μας έχουν πείσει πως το να φεύγαμε απ' το ευρώ θα ήταν σαν να υπογράφαμε τη θανατική μας καταδίκη ως οικονομία, αφού αυτό θα μας φέρει ψηλό πληθωρισμό, ψηλή ανεργία, χαμηλή αγοραστική δύναμη κ.α κ.α
Έτσι λοιπόν παραμένουμε στο ευρώ, υποφέροντας τα πάνδεινα σαν κράτος, αφού έτσι το θέλει η φράου Χιτλέρκελ,
έχοντας ψηλό πληθωρισμό, ψηλή ανεργία, χαμηλή αγοραστική κίνηση, φόρους, πείνα, εξαθλίωση, δυστυχία.Έτσι λοιπόν καθόμαστε να μας πηδάει ο αράπης (Ε.Ε.- Δ.Ν.Τ. - Ε.Κ.Τ.) γιατί αν μας φέρει το όργανό του στο κεφάλι (Δραχμή) θα μας αφήσει στον τόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου